Solar Orbiter

De Solar Orbiter (SOLO) is een ruimtemissie van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) en de Amerikaanse Ruimtevaartorganisatie (NASA). Het doel is om een observatiesatelliet in een baan rond de Zon te brengen. De onbemande ruimtesonde werd op 10 februari 2020, om 4:03 (UTC) met een Atlas V-411-raket vanaf lanceercomplex SLC-41 op Cape Canaveral AFS gelanceerd.

Solar Orbiter
Testmodel van de Solar Orbiter
Organisatie	ESA en NASA
Lanceringsdatum	10 februari 2020
Lanceerbasis	CCAFS, SLC-41
Draagraket	Atlas V-411
Doel	Onderzoek naar de Zon
Fly by	Venus, Aarde
Baan om hemellichaam	Polaire baan om de Zon
Duur missie totaal	7 jaar
Portaal    Heelal

Testmodel van de Solar Orbiter

Vanaf een elliptische baan zal de Solar Orbiter de Zon op dichte afstand observeren, tot wel 0,22 AU (ongeveer een vijfde van de afstand tussen de zon en de Aarde), ofwel 48 keer de radius van de Zon. Dit zou het mogelijk maken om foto's te nemen van de zon op hogere resolutie dan ooit tevoren. Vooral de poolregio's van de Zon zouden met de satelliet veel beter te zien zijn dan vanaf de Aarde. Ook de achterkant van de Zon, die niet zichtbaar is vanaf Aarde, zou hiermee geobserveerd kunnen worden. Naast het fotograferen, observeren en beter in kaart brengen van de Zon zal de geplande ruimtesonde ook onderzoek doen naar de heliosfeer, het gebied rond de Zon waar de zonnewind overheerst.

De ruimtesonde zal voortgedreven worden door een ionenmotor (Solar Electric Primary Propulsion). Deze zet met behulp van zonnepanelen zonlicht om in elektriciteit. Hiermee worden gasatomen elektrisch geladen. Als deze het ruimtevaartuig verlaten stuwen ze door hun reactiekracht het ruimtevaartuig voort. Dit nieuwe type aandrijving werd met succes getest door de SMART-1, een observatiesatelliet van ESA die van 2003 tot 2006 in een baan rond de Maan draaide.[1]

De Solar Orbiter zou de opvolger zijn van twee eerdere ruimtesondes naar de Zon, de Ulysses (gelanceerd in 1990) en de SOHO (gelanceerd in 1995). Het oorspronkelijke besluit tot de Solar Orbiter-missie werd in 2001 genomen.[2] Na enkele jaren van voorbereidend onderzoek kreeg het programma in 2007 het groene licht voor de formele definitiefase.

De Solar Orbiter is onderdeel van het HELEX (Heliophysics Explorers)-onderzoeksprogramma, samen met de Parker Solar Probe van NASA die in augustus 2018 gelanceerd is en de Zon nog veel dichter zal benaderen dan de Solar Orbiter, tot maar 9 keer de radius van de Zon. NASA werkt ook mee aan de Solar Orbiter: de organisatie is verantwoordelijk voor de Atlas V-lanceerraket en levert daarnaast ook instrumenten.