Slag bij Ravenna (432)

In het jaar 430 was er een rivaliteit tussen drie militaire leiders van Rome: Aetius, Felix en Bonifatius. Na de eliminatie van Felix was er totale macht te krijgen voor een van de andere twee. Galla Placidia, de dochter van keizer Valentinianus III sloot een overeenkomst met beiden, waardoor sprake was van een zekere status quo. Twee jaar later, is Aetius bezorgd over de toenemende macht van Bonifatius, die dan gestationeerd in Afrika is en overkomt naar Italië waar hij van Placida de titel van patriciër en het militaire opperbevel kreeg.

Aetius verbleef in Gallië en stak, als reactie hierop, met zijn leger de Alpenpassen over naar Italië. Bonifatius spoedde met zijn leger naar het noorden. In de omgeving van Arminium (Rimini), botsten de legers van de twee leiders op elkaar en raakten in een bloedige strijd met elkaar verwikkeld. Aetius werd verslagen en moest zich terugtrekken naar Pannonia. Bonifatius raakte gewond bij dit treffen en overleed twee maanden later als gevolg van de verwondingen die hij tijdens de slag had opgelopen. Als nieuwe legerleider werd zijn schoonzoon Sebastianus benoemd.