Sivatherium
Sivatherium (Grieks voor "beest van Shiva"[1]) is een uitgestorven geslacht uit de familie Giraffidae, die zich in heel Afrika uitstrekten tot het Indiase subcontinent. Sivatherium was een giraffe-achtige die leefde gedurende het Plioceen, Pleistoceen en Holoceen. Vondsten in Afrika stonden vroeger bekend als Libytherium maurusium. Sivatherium leefde mogelijk tot 8000 jaar geleden in Noord-Afrika, aangezien op grotschilderingen in de Sahara afbeeldingen voorkomen die sterk op dit dier lijken.[1]
| Sivatherium Fossiel voorkomen: Plioceen-Holoceen | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Reconstructie van Sivatherium | ||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
| geslacht | ||||||||||
| Sivatherium | ||||||||||
Afbeeldingen Sivatherium op  | ||||||||||
Sivatherium op  | ||||||||||
| ||||||||||
De soort Sivatherium giganteum is, qua gewicht, een van de grootste bekende giraffen en ook een van de grootste herkauwers aller tijden. De Afro-Aziatische soort S. maurusium, werd ooit in het geslacht Libytherium geplaatst. De overblijfselen van S. giganteum zijn hersteld van de uitlopers van de Himalaya, die van ongeveer 1 miljoen jaar geleden dateren.
Beschrijving
Uiterlijk leek Sivatherium meer op een okapi dan op een hedendaagse giraffe. Het dier had een stevig gebouwd lichaam, kortere poten en een kortere hals. Sivatherium had een schouderhoogte van 2.2 meter en een gewicht van ongeveer 400 kg. Een nieuwere schatting heeft een geschatte lichaamsmassa van ongeveer 1.250 kg opgeleverd. Dit zou van Sivatherium een van de grootste bekende herkauwers maken, die de moderne giraf en de grootste runderen evenaren. Deze schatting van het gewicht wordt als een onderschatting beschouwd, omdat er geen rekening wordt gehouden met de grote hoorns van de mannetjes van de soort. De mannelijke dieren hadden grote vertakte, geweiachtige benige hoorns boven op de kop en een paar kleinere kegelvormige bij de ogen, waarschijnlijk bedoeld om mee te pronken of ter verdediging. Aan de robuuste schoudergordel zullen sterke nekspieren aangehecht hebben om de grote, zware kop te kunnen ondersteunen.
Leefwijze
Sivatherium was een zogenaamde mixed-feeder, het dier at zowel bladeren van struiken en bomen als gras.[1]
Habitat
Het leefde op de vlaktes van India en Afrika[1], met vondsten in Libië, Marokko, Tunesië en India.
Literatuur
- Barry Cox, Colin Harrison, R.J.G. Savage, and Brian Gardiner. (1999): The Simon & Schuster Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Creatures: A Visual Who's Who of Prehistoric Life. Simon & Schuster.
- David Norman. (2001): The Big Book Of Dinosaurs. pg. 228, Walcome books.
- After the Dinosaurs: The Age of Mammals (Life of the Past) by Donald R. Prothero
- The Evolution of Artiodactyls by Donald R. Prothero and Scott E. Foss
- Vertebrate Palaeontology by Michael J. Benton and John Sibbick
- Evolving Eden: An Illustrated Guide to the Evolution of the African Large Mammal Fauna by Alan Turner and Mauricio Anton
- Classification of Mammals by Malcolm C. McKenna and Susan K. Bell \
- The Book of Life: An Illustrated History of the Evolution of Life on Earth, Second Edition by Stephen Jay Gould
- World Encyclopedia of Dinosaurs & Prehistoric Creatures: The Ultimate Visual Reference To 1000 Dinosaurs And Prehistoric Creatures Of Land, Air And Sea ... And Cretaceous Eras (World Encyclopedia) by Dougal Dixon
- Eyewitness: Prehistoric Life by William Lindsay
- Walker's Mammals of the World (2-Volume Set) (Walker's Mammals of the World) by Ronald M. Nowak
- Horns, Tusks, and Flippers: The Evolution of Hoofed Mammals by Donald R. Prothero and Robert M. Schoch
Bronnen, noten en/of referenties
|