Simone Weil

Simone Weil (Parijs, 3 februari 1909 - Ashford, Kent, 24 augustus 1943) was een Frans filosofe. Hoewel haar ouders beiden joods waren, werden zij en haar broer, de wiskundige André Weil, opgevoed als agnostici.

Simone Weil, 1921

Simone Weil was een leerling van de École normale supérieure. Zij studeerde bij de filosoof Alain, bij wie ook Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir studeerden. Simone Weil werd politiek actief vanuit een sterk besef voor rechtvaardigheid. Ondanks lichamelijke problemen werkte ze in 1935 acht maanden lang in fabrieken (o.a. Alsthom) om het lot van de arbeiders te delen. Later nam ze deel aan de Spaanse Burgeroorlog, maar moest al snel terugkeren na een ongeluk waarbij zij zware brandwonden opliep.

In dezelfde periode bekeerde Weil zich tot het rooms-katholieke geloof, maar zij ging niet zover dat zij zich liet dopen. In die periode, tussen haar 26-ste en 28-ste levensjaar, bezocht zij onder andere de Basiliek van de Heilige Maria ter engelen in Assisi en de Abdij Sint-Pieter te Solesmes. Nadien verdiepte ze zich in de christelijke mystiek, maar ook in de godsdiensten van het oude Egypte en de godsdiensten van India. In 1940 vluchtte ze uit Parijs naar Marseille. In mei 1942 trok ze met haar ouders naar New York, maar ruilde het comfortabele leven van de Verenigde staten in november voor Engeland. Tijdens haar leven publiceerde zij slechts enkele artikelen. Pas na haar dood zijn haar geschriften uitgegeven die zij vóór haar vertrek naar New York had achtergelaten bij haar geestelijk raadsman, de dominicaan Joseph Perrin. In Engeland moest zij worden behandeld voor tuberculose, waaraan zij uiteindelijk op 34-jarige leeftijd in een sanatorium te Ashford kwam te overlijden.