Simeon (zoon van Jakob)

Simeon (Hebr.:שׁמעון Sjiem'on of Sim?ôn) is in de Tenach, na Ruben, de tweede zoon van Jakob en vader van een van de twaalf stammen van Israël. Zijn moeder is Lea. De Hebreeuwse betekenis van de naam is: hij die luistert of hij wordt verhoord.

Simeon nam samen met zijn broer Levi wraak op een Kanaänietische stad nadat bekend was geworden dat Sichem, de plaatselijke vorst, hun zus Dina had onteerd. (Gen. 34). Jakob was over de actie van zijn twee zoons zeer ontstemd en bleef dit tot op zijn sterfbed, waar hij zegt dat de stammen van Simeon en Levi verstrooid zullen worden. (Gen. 49).

Toen de zonen van Jakob tijdens de hongersnood in Egypte graan kwamen kopen, werd Simeon door de voor hen toen nog onbekende onderkoning Jozef gevangengenomen als onderpand, totdat zij hun broer Benjamin, die bij zijn vader thuisgebleven was, bij hem zouden brengen. Een gerichte actie, aangezien Simeon, bij afwezigheid van Ruben, de oudste zoon was (en dus hoofdverantwoordelijke) tijdens het verkopen van Jozef aan de Midjanieten.(Gen. 37)