Sidney Poitier

Poitier werd geboren in Miami, maar groeide op op Cat Island, een van de Bahama's. Zijn ouders waren arm en hij had slechts een basale educatie genoten. Als tiener vertrok hij naar de Verenigde Staten. Hier ging hij als medisch assistent werken bij het Amerikaanse leger. Hierna vertrok hij naar New York, waar hij auditie deed voor het American Negro Theater. Hij werd hier in eerste instantie afgewezen vanwege zijn zwaar Bahamaans accent. Na zes maanden spraaklessen werd hij alsnog aangenomen.

In 1946 maakte Poitier zijn debuut op Broadway in Lysistrata van Aristophanes. In 1950 maakte hij zijn filmdebuut in No Way Out, als een zwarte dokter die een racist moet behandelen. Meer en grotere rollen volgden. Zijn grote doorbraak volgde met zijn rol als rebellerende student in The Blackboard Jungle uit 1955. In 1958 kreeg hij zijn eerste Oscarnominatie voor zijn rol in Stanley Kramers The Defiant Ones. Hierna volgde meer films, waaronder Porgy and Bess (1959) en A Raisin in the Sun (1961). In 1963 was hij de eerste zwarte acteur die een Academy Award voor Beste Acteur kreeg, en wel voor zijn rol in Lilies of the Field.

In 1967 speelde hij in enkele zeer succesvolle films. To Sir, With Love, waarin hij een zwarte leraar op een lastige school in Londen speelde, Guess Who's Coming to Dinner, als de zwarte verloofde van een blanke vrouw, en In the Heat of the Night, dat jaar de winnaar van de Academy Award voor Beste Film, waarin hij een rechercheur speelde die onderzoek deed naar een moord, terwijl hij te kampen krijgt met allerlei vooroordelen in het zuiden van de Verenigde Staten.

In 1972 maakte Poitier zijn regiedebuut in The Buck and the Preacher. Hij regisseerde daarna nog meer films, als Uptown Saturday Night (1974), Let's Do It Again (1975) en Piece of the Action (1977). In al deze films speelde hij ook zelf een van de hoofdrollen. In 1980 regisseerde hij de komedie Stir Crazy met Gene Wilder en Richard Pryor in de hoofdrol. Na nog twee films te hebben geregisseerd, Hanky Panky (1982) en Fast Forward (1985), verscheen hij in 1988 weer als acteur, in de thriller Shoot to Kill en het spionagedrama Little Nikita.

In 1990 regisseerde hij Ghost Dad met Bill Cosby, deze film flopte. Datzelfde jaar speelde hij de rol van rechter Thurgood Marshall in de televisiefilm Separate But Equal. In 1992 was hij te zien in Sneakers en in 1997 in The Jackal.

Poitier is twee keer getrouwd, de eerste keer met Juanita Hardy van 1950 tot 1965, de tweede keer met actrice Joanna Shimkus, van 1976 tot nu. Hij heeft vier kinderen uit zijn eerste huwelijk, en twee uit zijn tweede.

In 1974 werd hij benoemd tot Ridder Commandeur in de Orde van het Britse Rijk. Vanaf april 1997 is hij de ambassadeur van de Bahama's in Japan. In 2002 kreeg Poitier de Academy Honorary Award voor zijn bijdragen aan de filmindustrie. In 2009 kreeg hij van president Obama de Presidential Medal of Freedom, de hoogste onderscheiding die namens de Verenigde Staten aan burgers wordt toegekend.

• (en)  Sidney Poitier in de Internet Movie Database
• Classic Movies (1939 - 1969): Sidney Poitier
• The Measure of a Man: A Spiritual Autobiography - Review

Zie de categorie Sidney Poitier van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.