Semipresidentieel systeem

Het semipresidentieel systeem is een regeringsvorm waarbij de president en de minister-president/eerste minister van een land beide actief participeren in het dagelijks bestuur van de staat. In dit systeem dient de regering (minister-president/eerste minister en ministers) verantwoording af te leggen aan de volksvertegenwoordiging en kan zij ook vallen, bijvoorbeeld door een motie van wantrouwen.

Kaart met regeringsvorm per land. Landen met een semi-presidentieel systeem in het geel.

Een semipresidentieel systeem onderscheidt zich van een parlementaire republiek, zoals Duitsland, waarbij het verkozen staatshoofd een hoofdzakelijk ceremoniële functie heeft, en van het presidentieel systeem, zoals de Verenigde Staten, waar de regering geen verantwoording dient af te leggen aan het parlement.

De term werd voor het eerst gebruikt in 1978 door politicoloog Maurice Duverger in een beschrijving van de Vijfde Franse Republiek.[1]

Voorbeelden van landen met een semipresidentieel systeem zijn Suriname, Frankrijk, Rusland, Egypte, Pakistan, Taiwan, Roemenië, Haïti, Sri Lanka en de Democratische Republiek Congo.