Scheepvaartcertificaten

Scheepvaartcertificaten zijn conformiteitsverklaringen om aan te tonen dat een schip en bemanning na onderzoek voldoen aan de door de vlaggenstaat gestelde eisen op het gebied van veiligheid en milieu. De maritieme regelgeving van een vlaggenstaat is gebaseerd op de verdragen die onder de Internationale Maritieme Organisatie overeen zijn gekomen, als de vlaggenstaat deze tenminste geratificeerd heeft. De meeste certificaten hebben een beperkte geldigheidsduur waarna hernieuwd onderzoek nodig is om opnieuw een certificaat af te kunnen geven.

Eerste bladzijde van het certificaat van uitwatering van de Stena Britannica.

Certificaten worden afgegeven door de vlaggenstaat op basis van onderzoek (survey) dat wordt uitgevoerd door de scheepvaartinspectie van het betreffende land. Deel van dat onderzoek kan zijn gebaseerd op de vaststelling van een classificatiebureau of het schip aan de klasseregels voldoet door afgifte van een klassecertificaat. Deze private certificaten onderscheiden zich dus van de publiekrechtelijke certificaten van de vlaggenstaat. Waar voorheen alleen goedkope-vlaglanden het volledige onderzoek uitbesteden aan een klassebureau, gebeurt dit tegenwoordig ook steeds meer door kwaliteitsvlaggen, waardoor dit onderscheid minder duidelijk wordt.

De belangrijkste verdragen zijn SOLAS en MARPOL, die op hun beurt weer de nodige codes, resoluties en circulaires bevatten. De eerste gaat over de veiligheid, terwijl de tweede over het milieu gaat.