Sarcosaurus

In 1921 benoemde en beschreef Charles William Andrews de typesoort Sarcosaurus woodi op basis van fossielen kort daarvoor gevonden door S.L. Wood. De geslachtsnaam is afgeleid van het Klassiek Griekse sarx, "vlees", een verwijzing naar de levenswijze als vleeseter. De soortaanduiding eert Wood.

Het fossiel, holotype BMNH 4840/1, is bij Barrow-on-Soar, Leicestershire, gevonden in een laag van de Liasformatie waarvan de datering onzeker is: vaak wordt het Sinemurien aangegeven maar een eerder Rhaetien-Hettangien is ook mogelijk; de leeftijd is dan zo'n tweehonderd miljoen jaar. Het bestaat uit een bekken met delen van het darmbeen en het schaambeen, een wervel en een gedeeltelijk dijbeen.

Andrews verwees een andere vondst naar de soort, BMNH R3542, een scheenbeen door Arthur Smith Woodward in 1908 beschreven en gevonden bij Wilmcote in Warwickshire. In 1932 benoemde Friedrich von Huene op grond hiervan een tweede soort: Sarcosaurus andrewsi. Verwarrend genoeg benoemde hij op basis van hetzelfde fossiel in dezelfde publicatie een soort van Magnosaurus: Magnosaurus woodwardi. Later zou von Huene voor S. andrewsi als de geldige naam kiezen. Aangezien het materiaal niet overeenkomt kan naar huidige inzichten het behoren van S. andrewsi tot Sarcosaurus niet bewezen worden. Michael Waldman maakte er in 1974 een Megalosaurus andrewsi van, maar het gaat vermoedelijk wel om een coelophysoïde, die dus geen verwant van Megalosaurus is.

Von Huene wees ook een veel completer specimen uit het Warwick Museum aan S. woodi toe maar later bleken er geen overeenkomsten met die soort vaststelbaar. In 1995 benoemde Stephan Pickering dit specimen tot Liassaurus huenei maar deze naam is niet geldig gepubliceerd en blijft daarom een nomen nudum.

Sarcosaurus woodi is een vrij kleine roofsauriër met een geschatte lengte van drie à vier meter en een gewicht van zestig kilogram. Tot nu toe heeft men geen unieke afgeleide eigenschappen, ofwel autapomorfieën, kunnen vaststellen. Men beschouwt de soort daarom wel als een nomen dubium. Hetzelfde geldt overigens voor S. andrewsi.

Het dijbeen van S. woodi heeft een bewaarde lengte van 31,5 centimeter. Het wervelcentrum is vier centimeter hoog en breed. Het darmbeen is 248 millimeter lang.

Het scheenbeen van S. andrfewsi, BMNH R3542, heeft een lengte van 445 millimeter.

Sarcosaurus werd door Andrews oorspronkelijk toegewezen aan de Megalosauridae. Samuel Paul Welles was in 1984 de eerste die een verband legde met de Coelophysidae. Daarna werd ook wel een positie hoger in de Ceratosauria gesuggereerd. Gezien het gebrek aan gegevens houdt men het tegenwoordig op de ruimere Coelophysoidea.

• C.W. Andrews, 1921, "On some remains of a theropodous dinosaur from the Lower Lias of Barrow-on-Soar", Annals and Magazine of Natural History, series 9 8: 570-576
• von Huene, F., 1932, Die fossile Reptil-Ordnung Saurischia, ihre Entwicklung und Geschichte, Monographien zur Geologie und Palaeontologie 1(4) pp. 361
• M. Waldman, 1974, "Megalosaurids from the Bajocian (Middle Jurassic) of Dorset", Palaeontology 17(2): 325-339