Sandor van der Heide

Van der Heide werd geboren in het Friese dorp IJsbrechtum, als zoon van een voormalig voetballer die in de omgeving veel bekendheid genoot. Op vierjarige leeftijd begon hij te voetballen bij amateurclub LSC 1890 uit Sneek, waar zijn familie een jaar later naartoe zou verhuizen. Hij ontwikkelde zich tot een sterke aanvaller, en maakte als jeugdspeler eens meer dan honderd doelpunten binnen één seizoen.[5] Toen Van der Heide tien werd, verruilde hij LSC 1890 voor het Sneek. Ook hier maakte hij een grote ontwikkeling door, en kwam de Fries terecht in de talentenschool van sc Heerenveen, hetgeen inhield dat hij eenmaal per week werd getraind jeugdcoaches van de toenmalige eerstedivisionist. Desondanks werd de aanvaller door Foppe de Haan te licht bevonden, en kreeg hij geen contract aangeboden. Cambuur-Leeuwarden was echter wel geïnteresseerd, en lijfde hem in bij de jeugdopleiding. Na een moeizame start ging het bergopwaarts, en op negentienjarige leeftijd maakte Van der Heide zijn debuut in het betaald voetbal.

In zijn eerste seizoen speelde de aanvaller 13 wedstrijden, en promoveerde hij met de club naar de eredivisie. Tevens kreeg hij een profcontract voor drie jaar. Zijn prestaties werden opgemerkt door de KNVB, en de Fries werd door bondscoach Han Berger uitgenodigd om deel uit te maken van de selectie van Jong Oranje, met destijds onder meer Mark van Bommel, Jan Vennegoor of Hesselink, Wilfred Bouma, Niels Oude Kamphuis, Kevin Hofland, Kiki Musampa, Nordin Wooter en Robin Nelisse. Hij kwam echter niet verder dan één wedstrijd en enkele trainingsstages, hetgeen enerzijds te wijten was aan zijn vliegangst en anderzijds aan verschillende perikelen binnen Cambuur.

Van der Heide stond onder contract bij SV Waldhof Mannheim, maar speelde uiteindelijk geen enkele wedstrijd in het Carl Benz Stadion van de club.

In 2000 degradeerde de club weer naar de eerste divisie. Van der Heide scoorde het daaropvolgende seizoen 12 maal in 22 wedstrijden, en meerdere clubs, waaronder FC Utrecht, RKC Waalwijk en AZ toonden interesse. Een overgang naar AZ ketste echter af en een principeakkoord met RKC werd om onbekende redenen ontbonden. Ondanks een aanbieding van het grotere MSV Duisburg koos de aanvaller vervolgens voor het Duitse SV Waldhof Mannheim, dat uitkwam in de 2. Bundesliga. Bij de club uit Mannheim voelde hij zich echter niet op zijn plaats; hij had weinig tot geen contact met zijn medespelers, kon niet overweg met de vele looptrainingen en had heimwee naar huis. Een verzoek om het contract te ontbinden werd aanvankelijk niet ingewilligd, maar na enkele weken (waarin hij geen enkele officiële wedstrijd speelde) ging SV Waldhof akkoord met een verhuur voor een jaar aan Cambuur.

In Leeuwarden hervond Van der Heide zijn vorm en speelde hij 24 wedstrijden, waarin hij 7 keer het net vond. Het jaar daarop besloot de toen 24-jarige aanvaller echter om te stoppen met het in zijn ogen achterbakse, schijnheilige en egoïstische profvoetbal[5] - het contract met Mannheim werd ontbonden[6] - en door te gaan als amateur. Ondanks financieel betere aanbiedingen van andere clubs koos hij voor eersteklasser ONS Sneek, waar meerdere vrienden van hem al actief waren.

In Sneek, tevens zijn woonplaats, groeide Van der Heide na enkele opstartproblemen uit tot een dragende speler die op veel punten boven zijn mede- en tegenspelers uittorende[5], en mede door zijn goede spel promoveerde de club in 2004 naar de Hoofdklasse. Twee seizoenen later werd de zaterdagclub voor het eerst in de historie kampioen op het hoogste amateurniveau.

Bij ONS Sneek kreeg de Fries geen salaris, waardoor hij genoodzaakt was een baan te zoeken. Na een half jaar als vertegenwoordiger actief te zijn geweest voor een elektronicaconcern werd hij in 2003 postbode in Sneek en omgeving. Twee jaar later ging hij aan de slag op het kantoor van reinigingsbedrijf Rooth, de hoofdsponsor van ONS Sneek.

Cambuur bleef vragen of hij terug wilde keren in het betaald voetbal en in 2007, nadat zijn ex-vrouw zwanger werd, koos hij voor een comeback om zodoende meer tijd over te hebben voor het vaderschap.[7]. Hij tekende voor twee jaar bij de club uit Leeuwarden en werd daarnaast hoofdtrainer van zaterdagderdeklasser Balk. In een interview met Voetbal International in oktober 2008 gaf Van der Heide aan op de lange termijn een carrière als hoofdtrainer bij Cambuur te ambiëren.[5]

Op 19 maart 2012 werd bekendgemaakt datVan der Heide aan het eind van het seizoen 2011/12 zou stoppen als profvoetballer. Daarna ging hij als speler en assistent-trainer aan de slag bij ONS Sneek. Tevens hield hij zich bij Cambuur nog bezig met het coach-project van oud-speler Rene van Rijswijk. Van der Heide ging ook stage lopen bij Cambuur in het kader van zijn trainerscarrière. Als assistent van interim trainer Henk de Jong, won hij met Cambuur in 2013 het kampioenschap van de Eerste divisie. Vanaf het seizoen 2014/15 behoorde Van der Heide tot de vaste assistenten van trainer Henk de Jong. In november 2015 werd hij vanwege teleurstellende resultaten van het eerste elftal van deze taak ontheven en toegevoegd aan het analyse- en scoutingsteam van de club.

Van der Heide werd in november 2015 hoofdtrainer bij IJsselmeervogels. Hij tekende een contract tot het eind van het seizoen. Het doel was om IJsselmeervogels bij de eerste zeven te laten eindigen om zich zo te plaatsen voor de nieuw ingevoerde Tweede divisie. Uiteindelijk bereikte IJsselmeervogels de nieuw ingevoerde Derde divisie. In 2017 werd Sandor met IJsselmeervogels kampioen en hiermee promoveerde hij naar de Tweede divisie.