Samaniden
De Samaniden waren een Perzische dynastie die van 819-999 heerste in Centraal-Azië. De dynastie is genoemd naar de stichter, Saman Khuda. De dynastie wordt door de (aan de Perzen verwante) Tadzjieken beschouwd als de grondleggers van hun land Tadzjikistan.
سامانیان
| |||||
| |||||
| Kaart | |||||
.GIF) | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Balch, Buchara (stad) | ||||
| Talen | Perzisch | ||||
| Religie(s) | Islam | ||||
Het Mausoleum van Ismail Samani in de stad Boechara in Oezbekistan.
De Samaniden herstelden oud-perzische tradities en taal na de Arabische verovering. Hun gebieden bevonden zich in de streken Transoxanië, Khorasan en andere delen van Centraal-Azië. Hun hoofdsteden waren Buchara, Samarkand en Herat.
In 999 werd hun land opgedeeld door de Karachaniden enerzijds en de Ghaznaviden anderzijds.
Samanidische emirs
- Saman Khoda (819-864)
- Nasr I (864-892)
- Ismail I (892-907)
- Ahmad II (907-914)
- Nasr II (914-943)
- Hamid Nuh I (943-954)
- Abdul Malik I (954-961)
- Mansur I (961-976)
- Nuh II (976-997)
- Mansur II (997-999)
Zie ook
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.