Saffierblauwtje

Het saffierblauwtje (Plebejus pylaon), ook oostelijk saffierblauwtje genoemd, is een vlinder uit de familie van de Lycaenidae. De wetenschappelijke naam is in 1832 voor het eerst geldig gepubliceerd door Johann Gotthelf Fischer von Waldheim als Lycaena pylaon.[1]

Saffierblauwtje
Paring
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Lepidoptera (Vlinders)
Familie:Lycaenidae (Kleine pages, vuurvlinders en blauwtjes)
Onderfamilie:Polyommatinae
Geslacht:Plebejus
Ondergeslacht:Plebijides
Soort
Plebejus pylaon
(Fischer von Waldheim, 1832)
Originele combinatie
Lycaena pylaon
Afbeeldingen Saffierblauwtje op Wikimedia Commons
Saffierblauwtje op Wikispecies
Portaal    Biologie
Insecten

De vlinder heeft een spanwijdte van 28 tot 34 millimeter.[2]

Het saffierblauwtje gebruikt soorten hokjespeul als waardplant. De rups eet van de blaadjes en overwintert in een vroeg stadium. Mieren bezoeken de rupsen en verpopping vindt ook plaats bij mierennesten. De vliegtijd is van april tot augustus in een jaarlijkse generatie.

In Europa komt de soort alleen voor in Oekraïne en Rusland. Van daar komt de soort voor tot het zuiden van Siberië en het noorden van Mongolië.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.