S-Video
Separate video of kortweg S-Video is een norm om videosignalen te transporteren, waarbij de kwaliteit ten opzichte van de normale video-verbinding is verbeterd. Deze norm is in 1987 geïntroduceerd in Japan.
2: Aarde (C)
3: Helderheid (luminantie) en synchronisatie-informatie (zwart-wit)
4: Kleurinformatie (chrominantie)
Beeld
Separate video bereikt de betere kwaliteit door de kleurinformatie (chrominantie) over een aparte geleider te versturen (separate = gescheiden). Daarom wordt er van een vierpolige Mini-DIN-plug gebruikgemaakt. Het videosignaal met de helderheids- (luminantie) en synchronisatie-informatie (zwart-witbeeld dus) wordt over een tweede geleider verstuurd. Beide signalen worden afgesloten met 75 Ohm en hebben een aparte massa-aansluiting. Ook de beide coaxiale verbindingen in de gebruikte kabel dienen een impedantie van 75 Ohm te hebben.
In de scart-plug wordt in dit geval pin 13 (rood, van de R-, G- en B-signalen) opgeofferd om het chrominantiesignaal te kunnen herbergen.
Geluid
Omdat S-Video geen geluid "meeneemt", dient er van de computer nog een aparte kabel aangesloten te worden op de televisie. Hiervoor kan meestal een verloopstekker van mini-jack naar een rood-witte tulpstekker worden gebruikt.
Huidig gebruik
Momenteel wordt de S-Video standaard vaak gebruikt om, meestal oudere, pc's aan te sluiten op een televisie. Indien de televisie geen directe S-Video-aansluiting heeft, kan gebruikgemaakt worden van een verloopstekker naar scart. Echter op veel nieuwe apparaten is de S-Video standaard niet meer aanwezig, en vervangen door de nieuwe standaard voor digitale hoge definitie beeldoverdracht HDMI
Technische specificatie
- Videosignaal: NTSC, PAL en SECAM-video
- Type aansluiting: Mini-DIN connector
- Diameter aansluiting: 9,5 mm
- Aantal pinnen: 4 of 7
- Impedantie: 75 Ω
Externe links
- (en) S-Video pinout
 |
Zie de categorie S-Video van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |