Rodolfo Amoedo

Amoedo ging in 1873 naar de Academia Imperial de Belas Artes (AIBA) en trad daar in de leer bij de Braziliaanse historieschilder Victor Meirelles en later bij João Zeferino da Costa. In 1879 reisde hij met een studiebeurs naar Parijs. Daar studeerde hij aan de Académie Julian en vervolgens aan de École nationale supérieure des beaux-arts, onder andere bij Paul Baudry, Alexandre Cabanel en Pierre Puvis de Chavannes. In 1882, 1883 en 1884 exposeerde hij bij de Parijse salon. In 1888 keerde hij terug naar Brazilië. Daar vestigde hij zich in Rio de Janeiro, opende er een atelier en ging doceren aan de Escola Nacional de Belas Artes, waar hij later ook directeur van werd.

Amoedo werkte voornamelijk in een academische stijl, soms met invloeden vanuit het impressionisme. Hij maakte vooral historische en religieuze werken, genrewerken, portretten en naakten. Ook koos hij regelmatig de inheemse Indiaanse bevolking tot onderwerp van zijn schilderijen. Rond 1900 was zijn werk uitermate gegeerd in Brazilië, maar naar het einde van zijn leven taande zijn populariteit ten faveure van meer modernistische schilders.

Almoedo was de leermeester van onder meer Eliseu Visconti. Hij overleed in 1941, 83 jaar oud. Veel van zijn werk is te zien in het Museu Nacional de Belas Artes te Rio de Janeiro.

• 
  Amuada
• 
  Busto de Adelaide Amoedo
• 
  Más Notícias
• 
  De dood van Atala
• 
  Cena de Café
• 
  Desdemona
• 
  Estudo de Mulher
• 
  Marabá
• 
  Portret van een dame
• 
  De laatste Tamoio

• Annette Hulek-Gnärig: Malerei in Brasilien. 1922 bis 1951; nationale Selbstdefinition und Kunst. Dissertatie. Freie Universität Berlin, 1988.

• (en) Biografische gegevens en commentaar
• (pt) Uitgebreide biografie

Zie de categorie Rodolfo Amoedo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.