Henry Robert Stewart
Henry Robert Stewart (Dublin, 18 juni 1769 - Loring Hall (Kent), 12 augustus 1822), bekend onder zijn titel burggraaf van Castlereagh, was een Brits staatsman. Hij diende als minister van Buitenlandse Zaken ten tijde van het Congres van Wenen, waarbij de kaart van Europa na de nederlaag van Napoleon in 1815 opnieuw getekend werd. Hierbij was hij een voorstander van de oprichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden als bufferstaat tegen Frankrijk.
In 1800 had hij al een belangrijke rol gespeeld bij de omstreden Ierse Act of Union. In 1809 raakte hij als minister van Defensie in een hevig conflict verwikkeld met de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken George Canning over het mislukken van de Walcherenexpeditie in het toen door Frankrijk geannexeerde Nederland. Hij baarde opzien door deze te verwonden in een duel. De verontwaardiging was groot, maar uiteindelijk wist hij aannemelijk te maken dat hij verraden was door zijn collega's. Hij was een bekwaam diplomaat, maar in eigen land erg impopulair.
In 1821 volgde hij bij de dood van zijn vader op in de titel markies van Londonderry. In 1822 werd hij, al of niet valselijk, beschuldigd van homoseksualiteit, waarop hij zelfmoord pleegde; aangezien deze zelfmoord werd geweten aan een staat van waanzin, kreeg hij toch een eervolle begrafenis.
 |
Zie de categorie Robert Stewart, Viscount Castlereagh van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |