Robert Pinget
Robert Pinget (* 19 juli 1919 in Genève, Zwitserland; † 25 augustus 1997 in Tours, Frankrijk) was een Zwitserse schrijver en radicaal vertegenwoordiger van de Nouveau roman in de Franse literatuur. Hij was bevriend met Samuel Beckett. Zij vertaalden elkaars werk.
Leven
Na een studie rechten trok Pinget naar Engeland, waar hij werkte als leraar Frans en advocaat. In 1946 verhuisde hij naar Parijs om schilderkunst te studeren. Vanaf 1951 was hij actief als schrijver van korte verhalen, romans, theaterstukken en hoorspelen. Net als de overige auteurs van de Nouveau roman publiceerde Pinget zijn werk bij het vermaarde uitgevershuis Éditions de Minuit. Maar anders dan bij die collega's (onder wie Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute en Claude Simon) kenmerkt Pingets werk zich door humor, ironie en spreektaligheid.
In het Nederlandse taalgebied raakte Pinget in de jaren 60 bekend via de vertaling van enkele hoorspelen en romans. In de jaren 90 volgde een grote tweede golf vertalingen bij uitgeverij IJzer.
Pinget stierf in 1997 op 78-jarige leeftijd in Tours.
Werk
Romans
- 1951 Entre Fantoine et Agapa (verhalen)
- 1952 Mahu ou le matériau (roman)
- 1955 Le Renard et la boussole (roman)
- 1956 Graal filibuste (roman) (Vrijbuitersgraal, vert. Jan Rijnsburger, IJzer, 1997)
- 1958 Baga (roman)
- 1959 Le Fiston (roman) (De zoon, vert. C.P. Heering-Moorman, Polak & Van Gennep, 1968)
- 1961 Clope au dossier (roman)
- 1962 L’Inquisitoire (roman, Prix des Critiques) (Het verhoor, vert. Han Meijer, De tijdstroom, jaartal onbekend; in 1999 bewerkt tot theatermonoloog en gespeeld door Senne Rouffaer)
- 1965 Quelqu'un (roman, Prix Fémina) (Iemand, vert. Willem Desmense & Jan Rijnsburger, IJzer, 1995)
- 1968 Le Libera (roman) (De verlossing, vert. Jan Rijnsburger, IJzer, 1996)
- 1969 Passacaille (roman) (Passacaglia, vert. Roel te Velde, IJzer, 2002)
- 1975 Cette voix
- 1980 L’ Apocryphe
- 1982 Monsieur Songe (Meneer Songe, vert. Maaike van den Hoek, IJzer, 2002)
- 1984 Le Harnais
- 1985 Charrue
- 1987 Théo ou le temps neuf (roman) (Theo of de nieuwe tijd, vert. Jan Rijnsburger, IJzer, 1998)
- 1989 L’ Ennemi (roman) (De vijand, vert. Jan Rijnsburger, IJzer, 1999)
- 1990 Du Nerf
- 1997 Taches d’encre
Theater
- 1959 Lettre morte
- 1961 Ici ou ailleurs
- 1961 Architruc (eenakter)
- 1961 L’ Hypothèse
- 1965 Autour de Mortin (dialogen)
- 1971 Identité
- 1971 Abel et Bela
- 1973 Paralchimie
- 1973 Nuit
- 1986 Un Testament bizarre
Hoorspelen
- 1960 La Manivelle / The Old Tune, tweetalige editie (Engelse vertaling door Samuel Beckett) (Het oude deuntje, Nederlandse vertaling door Maaike van den Hoek, Voetnoot, 2008; een eerste vertaling, onder de titel Het oude wijsje, van de hand van Jan Verstappen, verscheen in het avantgarde-tijdschrift Randstad, 1964:7)
Vertalingen
- 1957 Tous ceux qui tombent, vertaling van All That Fall, hoorspel van Samuel Beckett
- 1960 Cendres, vertaling van Embers (1959), toneelstuk van Samuel Beckett
Citaten
- Buig je je lang genoeg over je navel zegt meneer Songe dan ontdek je dat het geen litteken is maar een gapende wond. (Le Harnais)
- Zeg dat niet, straks ga je het nog denken. (Le Harnais)
Literatuur
- Robert Henkels: Robert Pinget, in: The Contemporary Novel in France. University Press of Florida, 1995.