Robert De Waele
Robert De Waele (Aalst, 29 augustus 1891 - Schellebelle, 29 november 1963) was een Vlaams activist en lid van de Raad van Vlaanderen.
Levensloop
De Waele promoveerde tot landbouwingenieur. Tijdens de Eerste Wereldoorlog trad hij toe tot het activisme. In 1916 werd hij hoogleraar aan de vernederlandste universiteit van Gent, meer bepaald in de Hogere Land- en Tuinbouwschool. Hij was ondertussen lid geworden van het radicale Jong-Vlaanderen en van andere activistische organisaties.
In 1916 ondertekende hij met 65 andere katholieke academici het manifest van het Katholiek Vlaamsch Oud-Hoogstudentenverbond, dat de heropening van de universiteit van Gent opeiste, met het Nederlands als voertaal. In 1917 werd hij lid van de Raad van Vlaanderen.
Na de oorlog was hij de eerste activist die voor het assisenhof verscheen, dat hem ter dood veroordeelde. Hij gaf toe dat hij zich vergist had en in beroep werd de straf gereduceerd tot twintig jaar gevangenis. Nadat hij vrijkwam speelde hij geen rol meer in de Vlaamse Beweging.
Literatuur
- Daniel VANACKER, Het aktivistisch avontuur, 1991.
- Jan BRANS & Luc VANDEWEYER, Robert De Waele, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1998.