Rijksgouw Wallonië
De Rijksgouw Wallonië (Duits: Reichsgau Wallonien) was een kortstondige rijksgouw van het Groot-Duitse Rijk vanaf 8 december 1944. Deze omvatte het huidige Waals Gewest met de oude provinciegrenzen, dus zonder Komen-Waasten maar inclusief Voeren, en zonder de Oostkantons, welke gedurende Tweede Wereldoorlog door Duitsland geannexeerd waren, plus de Franse departementen Pas-de-Calais en het Noorderdepartement[1][2].
Reichsgau Wallonien Rijksgouw van Groot-Duitse Rijk | ||||||
| 8 december 1944 — 23 mei 1945 | ||||||
| ||||||
 | ||||||
De feitelijke grenzen van Rijksgouw Wallonië in nazi-Duitsland in 1945. | ||||||
| Algemene gegevens | ||||||
| Hoofdstad | Namen | |||||
| Talen | Frans, Duits (ambtelijk) | |||||
| Religie(s) | Rooms-katholicisme | |||||
| Politieke gegevens | ||||||
| Type deelgebied | Rijksgouw | |||||
| Hoofd deelgebied | Léon Degrelle | |||||
.svg.png)
.svg.png)
Bestaan
Op 12 juli 1944 werd België opgesplitst in een Reichsgau Wallonien en een Reichsgau Flandern[3]; beide werden geannexeerd door het Duitse Rijk. In Wallonië werd Rex onder de leiding van Léon Degrelle, die de Walen zag als geromaniseerde Dietsers, de eenheidspartij, in Vlaanderen de DeVlag onder de leiding van Jef van de Wiele. Degrelle werd aangesteld als Landsleider van het Waalsche volk. De collaborateurs behaalden een pyrrusoverwinning want toen in september 1944 de geallieerde tanks België binnenrolden, was ook hun rijk voorbij. Vele van hun volgelingen vluchtten naar Duitsland waar ze werden ingelijfd in de Waffen-SS om in de laatste veldslagen van het Derde Rijk mee te vechten. De geallieerden maakten op 8 december een einde aan de Waalse Rijksgouw, en herstelden het gezag van de Belgische regering.