Restafval

Restafval is het gedeelte van het huishoudelijk afval (maar ook van industrieel en bedrijfsafval) dat overblijft nadat al het recyclebare afval is gescheiden. Het restafval is datgene dat overblijft nadat de gangbare afvalstromen (glas, blik, metaal, papier- en kartonafval, groente-, fruit- en tuinafval (gft), kca/kga en lompen) uit de hoofdstroom genomen zijn. De verwerking van restafval kost doorgaans meer dan de andere afvalstromen.

Beperking van ongesorteerd afval

Met de inachtneming van de transitie naar een circulaire economie,[1] streeft de Nederlandse overheid naar een vermindering van de hoeveelheid restafval.[2] Een manier van verduurzaming is het verbranden van afval om elektriciteit mee op te wekken. Dit gebeurt in Nederland in twaalf afvalverbrandingsinstallaties. Ondanks dat het deels als groene stroom wordt verkocht, zijn de meningen omtrent duurzaamheid verdeeld daar er een grote CO2-uitstoot aan te pas komt.[3]

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.