Recycling

Er is altijd een tekort aan wit glas, en soms een overschot aan gekleurd glas, omdat van ingezameld wit glas wel gekleurd glas gemaakt kan worden, maar van gekleurd glas geen wit glas. Ongeveer 60% van al het verpakkingsglas is wit, terwijl maar 50% van alle glasbakken geschikt is voor kleurscheiding.[8]

Het percentage gerecycled glas in Nederland lag tussen 2013 en 2016 rond de 80%.[9] In 2017 werd een recordpercentage van 86% recycling bereikt.[10]

De wettelijke doelstelling in Nederland voor de recycling van verpakkingsglas is 90%. Daarom heeft het Afvalfonds Verpakkingen in 2016 het Actieplan Glas opgesteld om de doelstelling te behalen.[11]

In 2017 werd in Nederland 87% van het gebruikte papier en karton ingezameld en hergebruikt.[10] Gerecycleerd papier wordt gebruikt voor het maken van wc-papier tot hoogwaardiger papier voor posters en folders. Er zijn bedrijven die investeringen doen in het recycleren van papier om goedkoper papier en karton te verkrijgen voor hun reclameposters.

Voorlopig komen alleen plastic verpakkingen voor recycling in aanmerking. Plastic afval van bijvoorbeeld stopcontacten en surfplanken zijn gemaakt van thermoharders, wat lastig te hergebruiken is en dat gaat dan ook vaak de verbrandingsoven in. De plastic verpakkingen die in Nederland worden ingezameld zijn vrijwel altijd recyclebare thermoplasten.[12]

Tot 2007 werd in Nederland alleen plastic uit het statiegeldsysteem en plastic uit bedrijfsafval gerecycled, maar werd nog nauwelijks plastic verpakkingsafval van huishoudens ingezameld en gerecycled. Door het ontwikkelen van het inzamelsysteem Plastic heroes (bronscheiding) en na-scheiding is dit sterk gestegen: van 25,2 kton in 2009 tot 162 kton in 2014. In 2015 werd ook de pmd-(plastic, metaal en drinkpakken) container ingevoerd.[13] In België wordt de pmd ingezameld via de blauwe zak. In Nederland werd in 2017 ongeveer 50% van de kunststof verpakkingen gerecyled, de rest van de wereld zit gemiddeld rond de 20%.[14][15] Het inzamelen en recyclen van plastic kost in Nederland zo'n 150 miljoen euro per jaar.[16]

Hoewel er vrij veel plastic wordt ingezameld, is slechts een klein deel van het nieuwe plastic uit recycling afkomstig. Van de 2000 Kiloton kunststoffen die jaarlijks in Nederland worden geconsumeerd, is nog slechts circa 280 Kiloton afkomstig uit recycling, terwijl 1700 Kiloton bestaat uit nieuwe fossiele plastics. Dit betekent dat slechts 16% van alle afgedankte plastics opnieuw als plastic op de markt komt.[17]

Een lage olieprijs kan er toe leiden dat het gebruik van nieuw plastic goedkoper is dan plastic recyclaat. Bedrijven ondervinden hier meer last van omdat op het plastic verpakkingsafval van bedrijven geen vergoedingen van toepassing zijn, wat bij plastic verpakkingsafval van huishoudens wel het geval is. Voor huishoudelijk afval geldt dat gemeenten betaald krijgen per ton plastic dat voor recycling wordt aangeboden. Maar voor beide gevallen geldt, dat bij een stijging van de olieprijs, de prijs van nieuw plastic kan stijgen en de prijzen van plastic recyclaat kunnen verbeteren.[18]

Over het algemeen is afval met een relatief hoog metaalgehalte zeer interessant voor recycling, gezien de besparing ten opzichte van ertswinning. Voor bijvoorbeeld autoaccu's geldt dat een groot gedeelte hergebruikt kan worden (het lood, maar ook overige stoffen zoals accuzuur). Recycling van elektrische apparaten levert verschillende metalen op als ijzer, koper en aluminium. Ook edelmetalen zijn in allerlei soorten afval (en met name industrieafval) aanwezig in hogere concentraties dan in ertsvorm.

Ongeveer 80% van het metaal van verpakkingsafval belandt bij het restafval, echter kan dat er in afvalverwerkingsbedrijven met magneten uit gehaald worden.[19] Mede hierdoor kan in Nederland 95% hergebruikt worden, waarmee het koploper is in Europa.[20]

Houtafval kan goed hergebruikt worden. Houten producten met het FSC-Recycled label zijn gemaakt van minimaal 85% gerecycled hout.[21]

Houtafval komt voornamelijk vrij uit bouw- en sloopwerkzaamheden. In afval- en sloophout wordt de volgende onderscheiding gemaakt:

• A-hout: onbehandeld hout dat volwaardig gerecycled kan worden en toegepast als secundaire grondstof in de houtvezel- en spaanplaatindustrie, of in een verkolingsinstallatie worden omgezet in houtskool voor de barbecue.
• B-hout: geverfd, gelakt of verlijmd hout van bv. kozijnen, deuren, kasten of bureaus wordt gebruikt voor de spaanplaatproductie of bewerkt tot brandstof voor bio-energie centrales.
• C-hout: geïmpregneerd hout wordt niet gerecycled maar verbrand voor energieopwekking omdat het giftige stoffen bevat.
  • CC-hout: gecreosoteerd hout (bevat koper- en chroomverbindingen).
  • CCA-hout: gewolmaniseerd hout (bevat koper-, chroom- en arseenverbindingen).[22]

In 2017 was het recyclingpercentage van hout in Nederland 73%.[10]

Afgedankt textiel

Textiel wordt op twee manieren opnieuw gebruikt. Sommige kleding wordt opnieuw gedragen. Andere kleding is daar niet geschikt voor. Samen met het overige textiel (bijvoorbeeld linnengoed) kan het gerecycled worden tot een nieuw product. Toepassingen voor textiel zijn bijvoorbeeld poetslappen en isolatiemateriaal voor auto’s en voor huizen. Het is mogelijk om kleding terug te brengen tot vezelniveau en het opnieuw te spinnen tot garen voor nieuwe kleding. Daarvoor moet het gesorteerd worden in zogeheten 'zuivere fracties'. Handmatig is dit een moeilijke en dure klus. Met een automatische sorteermachine kan dit tegen relatief lage kosten. Dit maakt textielrecycling tot nieuw textiel op grote schaal mogelijk.

In 2017 werd er geschat dat 55% van het ingezamelde textiel in Nederland geschikt is voor hergebruik, waarvan 37% voor recycling.[23]