Resolutie 270 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 270 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de laatste resolutie die door de leden van de VN-Veiligheidsraad werd aangenomen in 1969. Dat gebeurde op de 1497ste vergadering van de Raad op 26 augustus.
Van de | VN-Veiligheidsraad | |
Datum | 26 augustus 1969 | |
Nr. vergadering | 1497 | |
Code | S/RES/270 | |
Stemming | voor 11 onth. 0 tegen 0 | |
Onderwerp | Zesdaagse Oorlog, aanval Israël op Libanon | |
Beslissing | Oproep tot naleving staakt-het-vuren | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1969 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Achtergrond
Sinds het uitroepen van de staat Israël in 1948 had geen enkel Arabisch land Israël erkend, en velen verwachtten niet dat Israël nog erg lang zou blijven bestaan. Na de oorlog van 1956 ontstond opnieuw een labiel evenwicht. De spanningen liepen in 1967 weer hoog op. Op 1 juni verklaarde de Egyptische president Nasser: "De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan klaar aan de grenzen van Israël... om de uitdaging aan te gaan...". Israël lanceerde een preventieve aanval, wat zou leiden tot de Zesdaagse Oorlog. De VN grijpt onmiddellijk in, wat na zes dagen leidt tot een staakt-het-vuren.
Inhoud
De Veiligheidsraad:
- Heeft de agenda S/Agenda/1498/Rev.1 overwogen;
- Heeft de verklaring van de Chargé d'affaires ad interim van Libanon gehoord (S/9383);
- Heeft de verklaringen van de vertegenwoordigers van Libanon en Israël gehoord;
- Betreurt het verlies van burgerlevens en eigendommen;
- Is ernstig bezorgd over de verslechterde situatie als gevolg van het schenden van de resolutie van de Veiligheidsraad;
- Herinnert aan de wapenstilstandsverdrag tussen Israël en Libanon van 23 maart 1949 (1967) en 234 (1967) en 6 en 7 juni 1967;
- Herinnert aan zijn resolutie 262 (1968) ban 31 december 1968;
- Beseft zijn verantwoordelijkheid ten opzichte van de randvoorwaarden van het handvest van de Verenigde Naties;
1. Veroordeelt de beraamde luchtaanval van Israël op dorpen in het zuiden van Libanon, welke in strijd is met diens verplichtingen volgens het handvest van de Verenigde Naties;
2. Betreurt alle gewelddadige incidenten, in strijd met het staakt-het-vuren;
3. Betreurt de uitbreiding van het conflictgebied;
4. Verklaart dat acties zoals wraakacties en andere grove schendingen van het staakt-het-vuren niet kunnen worden getolereerd en dat de Veiligheidsraad verdere en effectievere stappen zou moeten zetten zoals voorzien in het handvest om herhaling van dergelijke acties te voorkomen;