Resolutie 1747 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Alle landen die waren aangesloten bij het non-proliferatieverdrag hadden het recht om kernenergie te ontwikkelen voor vreedzaam gebruik. Men wilde tot een onderhandelde oplossing komen met Iran die garandeerde dat het kernprogramma van dat land enkel vreedzame doeleinden zou dienen. Het land legde echter de voorgaande resoluties 1696 en 1737 naast zich neer.

Iran moest onverwijld de stappen nemen die door het Internationaal Atoomenergie Agentschap gevraagd werden om vertrouwen op te bouwen en openstaande vragen op te lossen. Alle landen werden opgeroepen reisbeperkingen op te leggen tegen iedereen die betrokken was bij Irans nucleaire activiteiten. Verder moesten alle landen de import van Iraanse wapens verbieden en de verkoop van zware wapens aan Iran aan banden leggen.

De eerste bijlage bij de resolutie somde een aantal Iraanse bedrijven en personen op die betrokken waren bij het Iraanse kernprogramma of het ballistische raketprogramma en waartegen sancties golden.

In de tweede bijlage werd verklaard dat men goede relaties met Iran wenste en daarom een nieuwe start in de onderhandelingen wilde nemen. Daarom was men bereid om:

• Irans recht op kernenergie te erkennen,
• De bouw van licht waterreactoren actief te steunen,
• De bespreking van Irans kernprogramma in de Veiligheidsraad op te schorten.

Op voorwaarde dat Iran:

• De zorgen van het IAEA wegnam en ermee samenwerkte,
• Zijn uraniumverrijking staakte,
• De uitvoering van het Bijkomend Protocol hervatte.

Verder werden ook al een aantal domeinen vermeld waarop op de langere termijn kon worden samengewerkt.