Ralf Rangnick

In 1985 keerde Rangnick terug naar Stuttgart. Ditmaal werd hij er twee jaar coach van de amateurafdeling. Na een korte tussenstop bij Lippoldsweiler en SC Korb keerde hij in 1990 voor de tweede keer terug naar Stuttgart. Hij werd er jeugdtrainer en assistent van hoofdcoach Jürgen Röber. In 1994 verliet Rangnick de club. Hij tekende vervolgens een contract bij zijn ex-club SSV Ulm 1846, maar wegens ziekte voerde hij de overeenkomst nooit uit. Een jaar later trok hij naar derdeklasser SSV Reutlingen 05. Tijdens de winterstop van het seizoen 1996/97 stapte hij over naar reeksgenoot SSV Ulm 1846, met wie hij zesde werd. Een jaar later loodste hij het team naar de titel. SSV Ulm promoveerde naar de 2. Bundesliga. Rangnicks prestaties gingen niet onopgemerkt voorbij. Stuttgart toonde opnieuw interesse in Rangnick. In de loop van het seizoen 1998/99 tekende hij een contract bij de Duitse eersteklasser. Het nieuws, dat pas in de zomer van 1999 mocht bekendgemaakt worden, lekte al in februari uit. Daardoor ruilde hij SSV Ulm 1846 nog voor het einde van het seizoen in voor Stuttgart.

In zijn eerste seizoen in de Bundesliga werd Stuttgart 8e, maar een jaar later zakte de club verder weg. In de DFB-Pokal werd de halve finale bereikt, maar in de competitie deed Stuttgart nooit mee om de prijzen. In februari 2001, nadat Stuttgart in de UEFA Cup werd uitgeschakeld, werd Rangnick ontslagen.

De Duitser ging vervolgens aan de slag bij tweedeklasser Hannover 96. Rangnick veroverde met Hannover meteen de titel en promoveerde zo terug naar de Bundesliga. Voor Hannover was het 13 jaar geleden dat het nog eens in de hoogste afdeling had vertoefd. Hannover verzekerde zich in het seizoen 2002/03 van het behoud, maar een jaar later gingen de prestaties er opnieuw op achteruit. Het bestuur zette hem in maart 2004 aan de deur.

Na zijn ontslag kwam Rangnick in aanmerking voor de functie van assistent-bondscoach. De functie ging uiteindelijk naar Joachim Löw, die twee jaar later ook bondscoach zou worden. Rangnick volgde vervolgens Jupp Heynckes op bij FC Schalke 04. Het seizoen 2004/05 was toen nog maar enkele speeldagen ver. Hij loodste Schalke naar de bekerfinale, maar verloor daarin met 2-1 van Bayern München. Ook in de competitie werd Schalke tweede na Bayern. Een jaar later versloeg hij zijn ex-club Stuttgart met 1-0 waardoor Schalke de Ligapokal in ontvangst mocht nemen. In de Champions League raakte het team echter niet verder dan de groepsfase. Ook in de beker lag Schalke er snel uit. Rangnick werd nog voor de winterstop ontslagen.

In 2006 zette de Duitse trainer opnieuw een stap terug. Hij ging aan de slag bij derdeklasser 1899 Hoffenheim. Rangnick zette met Hoffenheim een huzarenstukje neer. In zijn eerste seizoen werd de club meteen kampioen. Hoffenheim promoveerde naar de 2. Bundesliga en werd daar in 2008 vicekampioen. Daardoor mochten Rangnick en zijn team opnieuw naar de Bundesliga. Op 1 januari stapte hij echter zelf op bij Hoffenheim. Het bestuur had zonder hem in te lichten sterkhouder Luiz Gustavo verkocht aan Bayern München.

In maart 2011 keerde Rangnick terug naar Schalke 04, hij volgde er Felix Magath op. In zijn eerste weken als trainer van Schalke 04 loodste hij het team naar de halve finale van de Champions League. Schalke 04 schakelde titelverdediger Internazionale uit en bereikte voor het eerst in de geschiedenis van de club de voorlaatste fase van het kampioenenbal. Schalke 04 werd in de halve finale uitgeschakeld door Manchester United. De club won enkele weken later in de bekerfinale met 5-0 van MSV Duisburg.

Rangnick vatte ook het seizoen 2011/12 aan als coach van Schalke 04. In juli 2011 pakte hij de DFL-Supercup na strafschoppen tegen landskampioen Borussia Dortmund. Twee maanden later stapte Rangnick opnieuw zelf op. De Duitser had last van een burn-out en besloot het voetbal tijdelijk vaarwel te zeggen.

In juni 2012 tekende Rangnick een contract bij het Oostenrijkse Red Bull Salzburg. Hij kreeg er de functie van sportief directeur, terwijl zijn landgenoot Roger Schmidt werd aangenomen als coach.