Radika (Suriname)
Radio Radika, voluit Radio Dihaat Ki Awaaz, vertaald: De stem van het district, is een omroep in Suriname. Het werd in 1962 opgericht als radiostation. In 1982 brandden militairen het station plat, waardoor het tot 1990 niet meer uitzond. Sindsdien wordt zowel radio als televisie (Radika TV) uitgezonden.
Radio Radika / Radika TV
| ||||
Volledige naam | Radio Dihaat Ki Awaaz | |||
Lancering | 9 september 1962 | |||
Eigenaar | Roshnie Radhakishun-Ramlakhan | |||
Uitzendgebied | ||||
Land | ![]() | |||
Stad | Paramaribo | |||
Frequenties (FM) | 98.3 MHz Paramaribo | |||
Website | ||||
|
Doelgroep
De uitzendingen zijn in de talen Sarnami Hindoestani en Nederlands en gericht op de Hindoestaanse bevolking. Politiek is het station de Vooruitstrevende Hervormings Partij gezind die eveneens een Hindoestaanse basis heeft.[1]
Geschiedenis
Radio Radika werd in 9 september 1962 opgericht[2] door Shewh Shawh Radhakishun, een ingenieur bij de mijnbouwmaatschappij Billiton, en zijn broer en rijke zakenman Harry Radhakishun. Nadat Shewh circa 1970/[1]1971 op 39-jarige leeftijd overleed, zette zijn vrouw Roshnie Radhakishun-Ramlakhan de zender voort met haar kinderen. Haar zoon Mahindra Radhakishun nam de bedrijfsvoering op zich.[3]
Platgebrand
Na de Sergeantencoup van 1980 zond Radika veel kritiek uit over de nieuwe machthebbers. Twee jaar later werd de oppositie tegen de militairen duur betaald.[4] Terwijl vanaf 7 december 1982 de Decembermoorden in Fort Zeelandia waren begonnen door de militaire machthebbers, werden handgranaten in het radiostation gegooid waardoor het tot op de grond afbrandde.[1] In oktober 2017 bekende een van de militairen van de Groep van 16, Ruben Rozendaal, dat hij en Roy Esajas opdracht hadden gekregen naar de radiostations Radika en ABC te gaan om te voorkomen dat ze geblust zouden worden.[5][6] Op aanraden van familie die zich al in Nederland bevond kwamen Roshnie Radhakishun en haar kinderen hen na.[1]
Herlancering
Van de ene op de andere dag was ze straatarm geworden en afhankelijk van hulp van anderen. Toen zij en haar zoon Mahindra in 1987 echter naar Suriname terugkeerden, nam ze zich voor: "al begin ik in een 'ondro oso' (onder het woonhuis) maar het radiostation zal weer te horen zijn." Vanaf 1990 ging de radiozender weer de ether in,[3] met hulp van een oude collectie Indiase platen die Pierkhan senior van de radiozender Rapar op afbetaling beschikbaar stelde.[1] Met de herlancering in 1990 werd het station uitgebreid met televisie-uitzendingen.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|