Rabot (wijk)


Het Rabot is een wijk in de Belgische stad Gent. De wijk werd ontwikkeld op het einde van de 19e eeuw in het kader van de bloeiende textielindustrie en maakt deel uit van de zogenaamde 19e-eeuwse gordel rond de stad. Het Rabot heeft zijn naam de danken aan het eeuwenoude gebouw aan de Lieve, het Rabot, dat in de volksmond de Torekens wordt genoemd. In de wijk staat ook de Sint-Jozefskerk.

De ingang van de laatste woontoren die in 2019 gesloopt wordt
De ingang van de laatste woontoren en bezoekers aan een kunsttentoonstelling op 2 juni 2019 met als thema de vroegere bewoners

De wijk Rabot wordt nergens officieel omschreven, maar meestal wordt de ruimere omgeving van het plein bedoeld dat uitgeeft op de Wondelgemstraat en Griendeplein, de Gebroeders de Smetstraat, de Opgeëistenlaan en de Begijnhoflaan. De Rabotstraat zelf is een verbinding tussen de Burgstraat en het Rabotgebouw.

Aan het Rabot - met de hoek Gebroeders de Smetstraat - was destijds de textielfabriek NV Loutex gevestigd, thans is het de campus van de Odisee hogeschool.

Een groot deel van de bevolking van deze wijk is van buitenlandse, vooral Turkse, afkomst.

Beleg

Rondom het Rabot versloegen de Gentenaars in 1488 het leger van de Duitse keizer Frederik III, dat na 40 dagen van beleg moest afdruipen. Ook de straten in de buurt herinneren aan dit wapenfeit: de Triomfstraat en de Filips Van Cleeflaan, die verwijst naar de Gentse aanvoerder Filips van Kleef (1459-1528).

Appartementsblokken

Van 1972 tot 1974 werden er op de vrijgekomende gronden van het voormalige Rabotstation en de Gasfabriek drie woontorens gebouwd. Ze telden samen 573 appartementen. Bedoeling is om deze vanaf 2012 geleidelijk aan af te breken en te vervangen door 400 nieuwe sociale woningen, maar dan laagbouw.[1] Deze afbraak en de bewoners van de torens werden het onderwerp van de documentairefilm Rabot door Christina Vandekerckhove.

Op dezelfde strook grond als die van de appartementsblokken werd ook het Nieuw Gerechtsgebouw Gent gebouwd.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.