Postale recherche

De Deutsche Bundespost kende tot de privatisering in 1994 een zogeheten Betriebssicherungsdienst ("bedrijfsveiligheidsdienst") die zich voornamelijk bezighield met het voorkomen en opsporen van verduistering en diefstal van poststukken en van sabotage en beschadiging van installaties voor telecommunicatie. De leden van deze dienst hadden in de meeste deelstaten verregaande bevoegdheden als "Hilfsbeamter der Staatsanwaltschaft".[1] Na de privatisering is een deel van de taken bij de Deutsche Post AG ondergebracht, maar zonder justitiële bevoegdheden.

Nederland kende vóór de verzelfstandiging van PTT Post in 1989 een postale recherche die bestond uit ambtenaren van de PTT en leden van het Korps Rijkspolitie.[2] De dienst onderzocht onder meer schendingen van het brief-, telefoon- en telegraafgeheim, diefstal en verduistering van poststukken, en fraude met girobetaalkaarten. De postale recherche, die gevestigd was in 's-Hertogenbosch, fungeerde daarmee de facto als een private politiedienst. Na de verzelfstandiging werd een deel van de activiteiten ondergebracht bij PTT Post (nu PostNL) als de afdeling Securety, die geen politiebevoegdheden heeft, maar vaak nog wel als "postale recherche" wordt aangeduid.

Badge van de USPIS

In de Verenigde Staten heeft de United States Postal Service een eigen politiedienst, de United States Postal Inspection Service (USPIS). Deze dienst, waarvan een voorloper door Benjamin Franklin werd opgericht, houdt zich bezig met een breed spectrum aan strafbare feiten die tegen de posterijen gericht zijn of deze gebruiken.[3]