Pneumoconiose
Pneumoconiose of stoflong is een longaandoening die door de inhalatie van stof wordt veroorzaakt.
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Vele substanties kunnen pneumoconiose veroorzaken, zoals asbest, kiezelzuur, talk en metalen.
Afhankelijk van het type van stof worden varianten van de ziekte onderscheiden. Bijvoorbeeld is er silicose, die ook als de ziekte van Mills bekendstaat; en pneumosilicose, die door de inhalatie van het stof van steen en zand wordt veroorzaakt, of vuursteen die kiezelzuur bevat. Omdat vele algemene mineralen kiezelzuur bevatten, zijn er verschillende soorten silicose.
Stoflongziekte
De stoflongziekte, die ook als mijnwerkers-pneumoconiose bekendstaat, wordt veroorzaakt door lange blootstelling aan kolengruis. Aangezien het stof dat de longen ingaat niet door het lichaam kan worden vernietigd of verwijderd, blijft het er zitten en veroorzaakt ontstekingen en littekens (bindweefselvermeerdering). Het gebruikelijkste symptoom is kortademigheid. Het kan ook tot emfyseem en hartfalen leiden.
Het is een gemeenschappelijke kwelling van mijnwerkers en anderen die met steenkool werken, gelijkend aan silicose van het inhaleren van kiezelzuurstof, en op de gevolgen op lange termijn van het roken van tabak. In de Maastrichtse glas- en aardewerkindustrie kwam de ziekte in de 19e en 20e eeuw veelvuldig voor en werd hier "pottemennekeskrenkde" genoemd. De "pottemennekes" waren de arbeiders in de aardewerkfabrieken, die in veel gevallen op relatief jonge leeftijd aan de ziekte overleden.[1]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|