Pirminius

De heilige Pirmin (ca. 670 - Hornbach 753) , ook genaamd Pirminius, was een monnik, sterk beïnvloed door het Keltische christendom en waarschijnlijk afkomstig uit de omgeving van Narbonne, mogelijk van Visigotische afkomst.

Pirminius

In 717 had hij moeten vluchten voor de inval van de moslims in Septimanië.

Zijn activiteiten als kloosterling

Vanaf 718 was hij te Antwerpen abt van het klooster Quortolodora¹ . Samen met zijn leerlingen werden zij de bedienaars van de burchtkapel, gelegen binnen de omwalling van Het Steen. Later werd dit de Sint-Walburgiskerk.

Na enkele jaren werd hij door de plaatselijke heer Rohingus overgeplaatst naar zijn landgoed te Thommen, bij Sankt Vith in de Ardennen.

Daarna hielp hij bij de heropbouw van de Abdij van Disentis in Zwitserland.

Hij stichtte de Abdij Mittelzell op het eiland Reichenau, waar hij in 724 door Karel Martel benoemd werd tot abt.

Wegens politieke redenen werd hij verbannen naar de Elzas, waar hij tussen 725 en 742 de volgende abdijen sticht of een nieuwe impuls geeft:

In 753 stierf hij in de abdij te Hornbach.

Zijn teksten

Er is van hem een tekst bewaard gebleven: Der heilige Pirmin und sein Pastoralbüchlein, eingeleitet und ins deutsche übertragen von Ursmar Engelmann, uitgegeven door Jan Thorbecke Verlag KG, Sigmaringen 1959. Deze tekst bevat de eerste schriftelijke weergave van de apostolische geloofsbelijdenis.

Bronnen
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.