Pijngrens

De pijngrens of pijndrempel is het punt van waaraf een toenemende prikkel als pijn wordt ervaren. Dit punt is zeer subjectief, en hangt af van iemands pijntolerantie. Het is mogelijk dat een identieke prikkel bij de ene persoon niet als pijnlijk wordt ervaren, en bij de andere persoon wel. Ook kan de pijngrens binnen één persoon veranderen in de tijd.

Pijngrens bij verschillende prikkels

Geluid

Bij geluid als pijnprikkel is de pijngrens de geluidsdruk waarboven geluid pijnlijk wordt. De pijngrens is de minimale geluidsdruk waarboven geluid buiten het oor niet slechts ongemak veroorzaakt, maar werkelijk pijn.

De pijngrens wordt meestal gelegd bij 120 dB. Dit komt overeen met een geluidsdruk van 20 Pascal. Het exact bepalen van de pijngrens is echter niet mogelijk, ten eerste omdat het testen de proefpersonen schade kan berokkenen en ten tweede omdat elke proefpersoon zijn eigen persoonlijke pijngrens heeft; sommigen hebben pas last van pijn bij 140 dB. Bij mensen met hyperacusis is de pijngrens verlaagd. Dit wordt wel 'recruitment' genoemd. Ook een verkoudheid verlaagt de pijngrens; de stationaire luchtdruk kan dan moeilijker weg waardoor het trommelvlies onder voorspanning kan staan.

De pijngrens is slechts beperkt afhankelijk van de frequentie van het geluid. Regelmatige blootstelling aan geluid boven de pijngrens zal gehoorschade of tinnitus veroorzaken. Langdurige blootstelling aan geluid tegen de pijngrens aan kan echter ook gehoorschade veroorzaken.

Warmte

Bij warmte of kou wordt deze door de pijnreceptoren pas gevoeld als de huid zelf deze temperatuur heeft bereikt, dus niet rechtstreeks door het warme of koude voorwerp, het warme water of de hete lucht. Als de huid aan een warmtebron blootgesteld wordt, probeert het lichaam de temperatuur van de huid op het normale niveau te houden, en in elk geval te voorkomen dat de huid wordt verhit tot boven de pijngrens. Zo zal iemand in een hete sauna gaan zweten. Door de verdamping van het water in het zweet wordt er warmte aan het lichaam onttrokken en koelt de huid af.

Een ander effect bij blootstelling aan warmte is dat de bloedvaatjes in de huid zich verwijden. De hogere bloeddoorstroming die hiervan het gevolg is zorgt ervoor dat de warmte wordt afgevoerd naar een andere plek in het lichaam. Door de wijd openstaande bloedvaatjes in de huid wordt deze rood.

Andere prikkels

Voor veel andere prikkels, zoals elektrische of tactiele prikkels, is het niet goed mogelijk om een algemene benadering van de pijngrens te bepalen omdat er erg veel variabelen zijn. Er is in het verleden wel geprobeerd objectieve metingen te verrichten. Er zijn medio twintigste eeuw verschillende apparaten voor pijnmeting ontwikkeld, maar dat heeft niet tot accurate dosis-effectrelaties geleid, en inmiddels zijn dergelijke instrumenten in onbruik geraakt.[1]

Pijntolerantiedrempel

Het begrip pijntolerantie heeft betrekking op de hoeveelheid of de intensiteit van pijn die een individu kan verdragen, zonder fysiek of emotioneel te bezwijken. De pijnintensiteit waarbij de grens van pijntolerantie wordt bereikt, de pijntolerantiedrempel, ligt hoger dan de pijngrens. Evenals de pijngrens kan de pijntolerantiegrens verschillen per persoon en per tijdstip.

Seks

Binnen de bdsm is het fenomeen van de algolagnie bekend: pijn wordt als prettig en seksueel opwindend ervaren.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.