Pierre Kompany
Pierre Kompany (Bukavu, 8 september 1947) is een Belgisch politicus van het cdH en Brussels Hoofdstedelijk Parlementslid.
Pierre Kompany
| ||||
Volledige naam | Pierre Kompany | |||
Geboren | Bukavu, 8 september 1947 | |||
Kieskring | ||||
Regio | ||||
Land | ||||
Functie | Politicus Industrieel ingenieur | |||
Partij | 2006 - 2012 PS 2014 - heden cdH | |||
|
Levensloop
Pierre Kompany groeide op in Congo, waar hij ook aanvaller was in de voetbalploeg TP Mazembe. Aan de Universiteit van Kinshasa volgde hij studies voor ingenieur, die werden stopgezet nadat hij in 1969 zijn solidariteit betuigde aan studenten die omkwamen bij bloedige incidenten. Hiervoor zat hij één jaar in de gevangenis in het militair centrum van Kitona.
In 1975 kwam hij als politiek vluchteling naar België en vestigde hij zich in Brussel, waar hij zijn studies voor ingenieur verderzette. Toen hij zijn diploma haalde, werd hij industrieel ingenieur en leraar aan het Institut des Arts et Métiers. In 1982 werd hij officieel staatsburger van België. In België huwde hij en kreeg hij drie kinderen, waaronder de profvoetballers Vincent en François Kompany. Zelf speelde Pierre ook voetbal bij de reserven van RC Mechelen.
Hij werd politiek actief voor de PS en was voor deze partij van 2006 tot 2012 schepen van Ganshoren. In 2012 stapte Kompany uit de PS en richtte hij de scheurlijst ProGanshoren op, gesteund door de partijen cdH en CD&V. Met deze lijst kwam hij op bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Hij kon herkozen worden, maar belandde in de oppositie.
Uiteindelijk werd hij lid van het cdH en voor deze partij werd hij in 2014 verkozen tot lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ProGanshoren de grootste partij in Ganshoren. Vervolgens werd hij in een coalitie met de liberalen burgemeester. Pierre Kompany is hiermee de eerste zwarte burgemeester van België.[1]
In 2019 werd Kompany herkozen als Brussels volksvertegenwoordiger. Als oudste lid in jaren nam hij tijdelijk het voorzitterschap van het Brussels Parlement op zich.[2]
Bibliografie
- Van Congo tot Ganshoren: een ongelofelijk leven - Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts - 2019 - ISBN 978-9463930734