Pierre Daniel Chantepie de la Saussaye

Chantepie de la Saussaye was de zoon van de theoloog Daniël Chantepie de la Saussaye. Hij studeerde in Utrecht, waar hij in 1871 ook promoveerde. Tussen 1878 en 1899 was hij hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, en van 1899 tot 1916 professor aan de Universiteit Leiden, met als leeropdracht De encylopedie der Godgeleerdheid, de Geschiedenis der Leer aangaande God en de Zedekunde. Als Chantepie’s bekendste werk geldt zijn Lehrbuch der Religionsgeschichte, waarvan hij de eerste drie drukken (1887, 1897 en 1905) verzorgde. Het werk vestigde zijn naam als grondlegger van de moderne godsdienstwetenschap.

• Chantepie de la Saussaye, Alfred Bertholet, Edvard Lehmann (Hrsg.): Lehrbuch der Religionsgeschichte. Mohr, Tübingen 1925. Band 1: Zur Geschichte der Religionsgeschichte; Erscheinungs- und Ideenwelt der Religion; Die Religionen der Naturvölker; Die Chinesen; Die Japaner; Die Ägypter; Semitische Völker in Vorderasien; Der Islam. Band 2: Die Inder (Literatur, Buddhismus); Die Perser; Die Griechen; Die Römer; Slaven und Litauer; Germanen; Kelten.
• Methodologische bijdrage tot het onderzoek naar den oorsprong van den godsdienst. Utrecht, Van De Weijer,1871. (Academisch proefschrift ter verkrijging van den graad van Doctor in de Godgeleerdheid aan de Utrechtsche Hogeschool, 19 april 1871)
• Geschiedenis van den godsdienst der Germanen vóór hun overgang tot het Christendom. Haarlem, De erven F. Bohn, 1900.

• Profiel bij de Universiteit Leiden
• Werken van en over Chantepie de la Saussaye bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
• H.M. van Nes: 'Levensbericht van Pierre Daniël Chantepie de la Saussaye'. In: Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 1921