Phoxophrys

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Ambrosius Hubrecht in 1881. Er zijn vijf soorten, een aantal soorten behoorden eerder tot het geslacht Japalura.[1]

De soorten lijken op de vertegenwoordigers van het geslacht Japalura maar verschillen hiervan door het ontbreken van een nekkam. Daarnaast is de staartbasis van de Phoxophrys- soorten afgeplat wat bij Japalura niet het geval is.[2]

Alle soorten komen voor in delen van zuidelijk Azië en leven in de landen Indonesië en Maleisië.[1]

De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen en moerassen. De soorten hebben een afwijkende hoogteverspreiding; de soort Phoxophrys nigrilabris komt voor op een hoogte van 65 tot 914 meter boven zeeniveau en Phoxophrys cephalum is aangetroffen van 1300 tot 2100 meter boven zeeniveau.[3]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twee soorten een beschermingsstatus toegewezen. Deze soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.