Philadelphia Open

De formule is enkele keren gewijzigd. In 1903 werden 72 holes strokeplay gespeeld op de Philadelphia Cricket Club. In 1904 werd de formule veranderd in matchplay. Na 1909 ging de formule terug naar strokeplay, eerst over 36 holes, in 1913 over 72 holes en sinds 1940 weer over 72 holes.

De play-offs werden vroeger over 18 holes gespeeld, sinds 2006 over vier holes. Als de spelers dan nog gelijk staan, volgt een sudden-death play-off, zoals in 2010.

In 1906 werd het Open gewonnen door Donald Ball. Hij was de pro van de Philadelphia Cricket Club In 1934 won Herman Barron, die acht jaar later de eerste Joodse winnaar op de PGA Tour werd.

In 2002 keerde het toernooi terug baar Pine Valley GC, voor het eerst sinds 1941. John Appleget won de 18-holes play-off van John DiMarco, en verdiende US$ 7.035.

In 2004 werd de 100ste editie gespeeld. Kim Verrecchio deed ook mee, de eerste vrouwelijke deelnemer ooit[2]. Ze moest op dezelfde tee afslaan als de heren.

In 2007 won de 21-jarige amateur Mark Miller, lid van de Yardley Country Club en student aan de Bucks County Community College op de Merion Golf Club. Het prijzengeld ging naar de beste pro, Mark Sheftic.

In 2011 en 2012 werd het Open tweemaal door dezelfde amateur gewonnen, Andrew Mason van de Huntingdon Valley Country Club. Hij was in de geschiedenis van het Open de 8ste amateur-winnaar.

In 2013 werd het toernooi weer door een amateur gewonnen. Brandon Matthews speelde op zijn thuisbaan, Huntingdon Valley, en makte een eerste ronde van 65. Na deze overwinning leidt hij de puntenlijst die aan het einde van het seizoen beslist wie de GAP Speler van het Jaar wordt[3].