Doral Open

Het Doral Open was een golftoernooi van de Amerikaanse PGA Tour. Het werd 45 jaar lang gespeeld op de Blue Monster-baan van het Doral Golf Resort & Spa in Doral, Florida.

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Hole 18 van Blue Monster

Toen de FedEx Cup in 2007 werd geïntroduceerd, veranderde het schema van de PGA Tour. Het WGC - CA Kampioenschap verhuisde van oktober naar maart en nam de plaats in van het Doral Open, dat toen ophield te bestaan. Het WGC - CA toernooi wordt sindsdien op de Blue Monster gespeeld.

De naam van de Doral Golf Resort & Spa was vroeger de Doral Country Club, vandaar dat het invitational toernooi begon met de naam Doral C.C. Open Invitational.

Het spelersveld was vooral de laatste jaren erg sterk, met bijna alle top-10 spelers van de wereldranglijst. Maar ook daarvoor werd het toernooi vaak door beroemde spelers gewonnen. Tiger Woods won de laatste twee edities met slechts 1 slag voorsprong.

Records

Laagste ronde was 61 van Stephen Ames in 2000;
Laagste toernooiscore was 264 van Tiger Woods in 2005;
Jack Nicklaus won twee keer (1972, 1975), maar eindigde vijf keer op de 2de plaats (1964, 1976, 1978, 1980, 1984);
Drievoudig winnaars waren Andy Bean (1977, 1982, 1986), Raymond Floyd (1980, 1981, 1992) en Greg Norman (1990, 1993, 1996);
Twee spelers wonnen het toernooi 2x achter elkaar: Raymond Floyd (1980-81) en Tiger Woods (2005-2006).

Winnaars

Jaar	Winnaar	Score		1ste prijs
Doral C.C. Open Invitational
1962	Billy Casper	283	-5	$ 9,000
1963	Dan Sikes	283	-5	9,000
Doral Open Invitational
1964	Billy Casper	277	-11	7,500
1965	Doug Sanders	274	-14	11,000
1966	Phil Rodgers	278	-10	20,000
1967	Doug Sanders	275	-9	20,000
1968	Gardner Dickinson	275	-13	20,000
1969	Tom Shaw	276	-12	30,000
Doral-Eastern Open Invitational
1970	Mike Hill	279	-9	30,000
1971	J. C. Snead	275	-13	30,000
Doral-Eastern Open
1972	Jack Nicklaus	276	-12	30,000
1973	Lee Trevino	276	-12	30,000
1974	Buddy Allin	272	-16	30,000
1975	Jack Nicklaus	276	-12	30,000
1976	Hubert Green	270	-18	40,000
1977	Andy Bean	277	-11	40,000
1978	Tom Weiskopf	272	-16	40,000
1979	Mark McCumber	279	-9	45,000
1980	Raymond Floyd ^po	279	-9	45,000
1981	Raymond Floyd	273	-15	45,000
1982	Andy Bean	278	-10	54,000
1983	Gary Koch	271	-17	54,000
1984	Tom Kite	272	-16	72,000
1985	Mark McCumber	284	-4	72,000
1986	Andy Bean ^po	276	-12	90,000
Doral - Ryder Open
1987	Lanny Wadkins	277	-11	180,000
1988	Ben Crenshaw	274	-14	180,000
1989	Bill Glasson	275	-13	234,000
1990	Greg Norman ^po	273	-15	252,000
1991	Rocco Mediate ^po	276	-12	252,000
1992	Raymond Floyd	271	-17	252,000
1993	Greg Norman	265	-23	252,000
1994	John Huston	274	-14	252,000
1995	Nick Faldo	273	-15	270,000
1996	Greg Norman	269	-19	324,000
1997	Steve Elkington	275	-13	324,000
1998	Michael Bradley	278	-10	360,000
1999	Steve Elkington	275	-13	540,000
2000	Jim Furyk	265	-23	540,000
Genuity Championship
2001	Joe Durant	270	-18	810,000
2002	Ernie Els	271	-17	846,000
Ford Championship at Doral
2003	Scott Hoch ^po	271	-17	900,000
2004	Craig Parry ^po	271	-17	900,000
2005	Tiger Woods	264	-24	990,000
2006	Tiger Woods	268	-20	990,000

Bronnen, noten en/of referenties

Records

Voormalige golftoernooien Amerikaanse PGA Tour

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.