Petrus Moors

Petrus Moors werd priester gewijd door monseigneur Schrijnen in Roermond op 5 april 1930. Hij werd docent (onder andere handelswetenschappen) benoemd van het Bisschoppelijk College te Weert, waar hij in 1942 directeur werd. In 1957 werd hij door monseigneur Lemmens president benoemd van het kleinseminarie te Rolduc. Hij bleef dit tot aan zijn bisschopsbenoeming.

Op 26 januari 1959 werd hij door paus Johannes XXIII bisschop benoemd, en op 17 maart werd hij bisschop gewijd door kardinaal Alfrink. Als wapenspreuk koos hij: Caritas ex Deo (I Joh. 4:7, "De liefde is uit God").

Monseigneur Moors stond in 1966 aan de wieg van de Hogeschool voor Theologie en Pastoraat te Heerlen (HTP; later als universiteit: UTP). Toen het Roermondse grootseminarie in 1968 werd opgeheven, ging dit op in deze hogeschool.

Hij bleef bisschop tot hem op 30 december 1970 ontslag werd verleend wegens gezondheidsredenen. Daarna werd hij tot titulair bisschop van Maastricht benoemd; de zetel was sinds de dagen van bisschop Lambertus († 705) vacant en raakte in vergetelheid. Moors bleef tot 1972 als apostolisch administrator verbonden aan het bisdom Roermond, tot de benoeming van mgr. Gijsen als bisschop. Moors trok zich terug, en van 1972 tot 1977 was hij nog pastoor van Geijsteren, de kleinste parochie. In 1977 ging hij met emeritaat en vestigde zich in Swolgen. Hij overleed te Oirlo, plotseling, op weg naar een begrafenis, op 16 september 1980.

Moors was lange tijd de enige bisschop van Roermond sinds het Herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland, die niet is bijgezet in de Bisschopskapel op Begraafplaats Nabij de Kapel in ‘t Zand in Roermond. Ook bisschop mgr. Dr. J.M. Gijsen is daar op eigen verzoek niet bijgezet, omdat hij graag op het kloosterkerkhof van de Zusters Carmelitessen te Sittard begraven wilde worden, zodat meer mensen de gelegenheid hebben bij zijn graf te komen bidden.

• Moors wist van een veroordeling wegens seksueel misbruik van een priester, maar benoemde hem toch tot kapelaan in Broekhem-Valkenburg. De kapelaan vergreep zich ook daar aan jongens. Desondanks werd de priester benoemd in Hulsberg en in Venlo. De kapelaan ging opnieuw in de fout.[1]
• Moors deed niets tegen een kapelaan die kinderen misbruikt zou hebben. In 1961 zou hij een meisje verkracht hebben. Ondanks de vermoedens die het bisdom mogelijk kon hebben, bleef hij tot 1982 actief als pastoor.[1]
• Moors plaatste een kapelaan, die in Maastricht kinderen misbruikt zou hebben, in 1969 over naar Thorn, waar het opnieuw fout zou zijn gegaan.[1]
• Een docent van het seminarie Rolduc zou zich vergrepen hebben aan jongeren. Moors bevorderde hem tot pastoor.[1]