Dwergrotskangoeroe

De dwergrotskangoeroe (Petrogale concinna) is een kangoeroe uit het geslacht der rotskangoeroes (Petrogale). De dwergrotskangoeroe wordt soms in een apart geslacht, Peradorcas Thomas, 1904, geplaatst, maar is waarschijnlijk verwant aan de kortoorrotskangoeroe (P. brachyotis) en P. burbidgei. De dwergrotskangoeroe wordt in Australië aangeduid als "nabarlek".

Dwergrotskangoeroe
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Diprotodontia (Klimbuideldieren)
Familie:Macropodidae (Kangoeroes)
Geslacht:Petrogale (Rotskangoeroes)
Soort
Petrogale concinna
Gould, 1842
Afbeeldingen Dwergrotskangoeroe op Wikimedia Commons
Dwergrotskangoeroe op Wikispecies
Portaal    Biologie
Zoogdieren

Kenmerken

Zoals de naam al aangeeft is de dwergrotskangoeroe een kleine rotskangoeroe; alleen P. burbidgei is kleiner. Het lichaam is grotendeels grijs en de staart bevat een kwastje. De ledematen zijn wat roodachtig. Over de wangen loopt een witte streep, met daarboven, tussen neus en ogen, een donker gebied. Van de ogen tot de nek loopt een donkere streep. Achter de armen zit een donkere vlek. De kop-romplengte bedraagt 310 tot 365 mm, de staartlengte 260 tot 335 mm, de achtervoetlengte 95 tot 105 mm, de oorlengte 41 tot 45 mm en het gewicht 1200 tot 1600 g.

Leefwijze

Deze soort is voornamelijk 's nachts actief en eet grassen, zegge en varens. Hij vindt beschutting tussen de rotsen, maar 's nachts komt hij daaruit tevoorschijn om te eten. Er worden het hele jaar door jongen geboren, maar voornamelijk in het natte seizoen.

Verspreiding

Deze soort komt voor in Noord-Australië in de Kimberley inclusief de Bonaparte Archipelago (noordelijk West-Australië) en het noorden van het Noordelijk Territorium inclusief het Groote Eylandt. Deze soort leeft in rotsgebieden.

Verspreidingsgebied

Literatuur

  • Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
  • Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.