Peter Praet

Peter Praet (Herchen (Duitsland), 20 januari 1949) is een Belgische econoom en sinds 1 juni 2011 directeur van de Europese Centrale Bank (ECB).[1] Op 3 januari 2012 werd hij binnen de directie aangeduid als de hoofdeconoom.

Biografie

Praet werd in Duitsland geboren uit een Duitse moeder en een Belgische vader.[2] Hij studeerde aan de Université Libre de Bruxelles[3] en behaalde in 1971 een bachelor in de Economische Wetenschappen, in 1972 een master in de Economische Wetenschappen en in 1980 het doctoraat in de Economische Wetenschappen.[4]

Hij was econoom bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) van 1978 tot 1980.[4] Van 1988 tot 1999 was hij hoofdeconoom bij de Generale Bank en Fortis Bank.[4]

In 1999 werd Praet Kabinetschef bij de Belgische minister van Financiën Didier Reynders.[4]

Van 2000 tot mei 2011 werd hij directeur van de Nationale Bank van België (NBB). De financiële stabiliteit behoorde tot zijn verantwoordelijkheid en hij hield hij toezicht op financiële infrastructuren en betalingssystemen. Van 2002 tot 2011 was hij lid van het directiecomité van het Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA).[4]

Sinds 1980 is hij hoogleraar aan de ULB en doceerde Money and banking gedurende 7 jaar.[4] Tussen 2001 en 2004 bekleedde hij een leerstoel in Ethique de l'entreprise aan de Faculté Polytechnique en de Solvay Business School (deel van de ULB).

Benoeming ECB

Praet werd unaniem verkozen op 14 februari 2011 als opvolger van de Oostenrijkse Gertrude Tumpel-Gugerell. Hij was niet de favoriet maar kreeg niettemin de voorkeur omwille van de goede indruk die hij maakte en ook door de ongunstige indruk[5] van zijn enige tegenkandidaat, de Slowaakse Elena Kohutikova.

Vanaf 1 juni van dat jaar trad de officiële benoeming in werking, na de Europese lentetop in mei.[6] Op 3 januari 2012 werd hij benoemd in de officieuze positie als "chief economist" binnen de directie als opvolger van Jürgen Stark.[7]

Binnen de directie van de Europese Centrale Bank vervult hij de functie van hoofdeconoom ("chief economist")

Eind 2014, begin 2015 was hij binnen de directie van de Europese Centrale Bank een van de voorstanders om in 2015 te beginnen met het uitvoeren van een pakket van kwantitatieve versoepeling.

Overzicht lidmaatschappen
  • Nationale Bank van België (directeur)
  • Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (directiecomité) van de
  • Board of Directors van de Bank voor Internationale Betalingen (BIB) (eerste plaatsvervangend lid)
  • Global Economy Meeting van de BIB (plaatsvervangend lid)
  • Economic Consultative Committee van de BIB (plaatsvervangend lid)
  • Comité voor Bankentoezicht van het Europees Systeem van Centrale Banken (voorzitter)
  • Basel Committee on Banking Supervision (BCBS) (lid)
  • Basel Committee on the Global Financial System (CGFS) (lid)
  • CGFS Werkgroep over Fixed Income Strategies of Insurance firms and pension funds (voorzitter)
  • BCBS Research Task Force (voorzitter)
  • Basel Committee on Payment and Settlement Systems (CPSS) (lid)
  • Comité van Europese Bankentoezichthouders (CEBS), sinds januari 2011 de European Banking Authority (EBA)
  • Board van het Brussels European and Global Economic Laboratory (BRUEGEL) (2004–2011)
  • XBRL (Extensible Business Reporting Language) (raad van bestuur)
  • Hoge Raad van Financiën
  • 2008 Lamfalussy Task Force for a new Financial architecture in Belgium
  • Academic Advisory Board van Brussels Finance Institute (BFI) (lid)
  • International Advisory Council van het International Centre for Financial Regulation (ICFR)
  • Comité voor systeemrisico's en systeemrelevante financiële instellingen (CSRSFI)

Bronnen
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.