Pauline van de Ven

Pauline van de Ven (1956) is een Nederlandse schrijfster en beeldend kunstenaar [1]. Ze debuteerde in 1997 bij Uitgeverij Balans met de maatschappijsatire Drijvend Paviljoen en schreef zes romans en een aantal geïllustreerde verhalen. Voor haar literaire oeuvre ontving ze in 2014 de Halewijn Literatuurprijs. Daarnaast is ze beeldend kunstenaar. Haar digitale schilderwerk werd meermaals bekroond.

Pauline van de Ven
Pauline van de Ven (2011)
Algemene informatie
Volledige naamMarie-Pauline Michaele van de Ven
Geboren2 januari 1956
GeboorteplaatsHouthem-Sint Gerlach
Land Nederland
Beroepschrijver, kunstenaar
Werk
Jaren actief1997-
Genreromans, verhalen
Bekende werkenDe familie Dumont (trilogie), The count of Köningsberg (story)
UitgeverijBalans, Arbeiderspers, De Geus, Donker, Auteursdomein
[ven_003beeldend kunstenaar, Dbnl-profiel
Website
Portaal    Literatuur

Beeldend werk

Begon vanuit prentkunst (boekillustratie) in 2004 met digitaal schilderen in raster, aanvankelijk traditioneel naturalistisch, later toenemend abstract. Experimenteerde met raster-vectorcombinaties en vanaf 2013 met volledig vector. Een fase met figuratief werk in grijstinten markeert de overgang naar volledig vector waarbij de penseelstreek en de polychromie worden verlaten. Het latere vectorwerk her-introduceert kleur in sobere geometrische vormen en exploreert contrasten tussen ‘hard’ en ‘zacht’. Deze symboliseren de rede en het gevoel, waarbij gestreefd wordt naar harmonie. Van de Ven onderhoudt Digital painting, a survey[2] ter bevordering van het begrip van digitale schilderkunst (2013-18) en stelde een Certificate of Unicity[3] op ter bevordering van het ontstaan van een betrouwbare markt voor origineel digitaal schilderwerk.

Bibliografie
  • 1985 - Failliet op krediet, (economische nonfictie)
  • 1986 - Stop-loss!, (economische nonfictie)
  • 1997 - Drijvend paviljoen, (romandebuut, Balans)
  • 2000 - Vrouw in het vogelhuis, (roman, Arbeiderspers)
  • 2001 - Ziel van Putter, (verhaal, Ad.Donker)
  • 2003 - Het verhaal van de bamboesnijder, (roman, De Geus)
  • 2006 - De man met de hoed, (roman, Ad.Donker)
  • 2014 - Lily Dumont, (roman, Auteursdomein)
  • 2018 - Grachtenhuis, (roman, Auteursdomein)
  • 2019 - Digital Painting (nonfictie, Auteursdomein)

Bibliofiele uitgaven, geïllustreerd:

  • 2002 - Het onvoltooide verhaal, (novelle)
  • 2005 - Muis kwijt, (verhaal)
  • 2009 - Muis kwijt 2, (verhaal)
  • 2010 - Isidoor Midleven, (verhaal)
  • 2012 - The count of Königsberg, (verhaal)

Prijzen
  • Museum Of Computer Art (MOCA) New York (Donnie's 2014)
  • Museum Of Computer Art (MOCA) New York (Donnie's 2015)
  • Literaire oeuvreprijs Halewijnprijs (2014).
  • Lorenzo Award voor digitale schilderkunst op de Biennale van Florence in 2015.[4][5]
  • Museum Of Computer Art (MOCA) New York (Donnnie's 2018)

Wetenswaardigheden
  • Signaleerde in NRC van 26 september 1984[6] de opkomst van het Internet[7]. Nederland had op dat moment 26 aansluitingen.
  • Studeerde af in economie aan de Universiteit van Amsterdam (1995). Aanvankelijk werkzaam in de dagbladjournalistiek. Fulltime schrijfster en schilder vanaf 2000. Failliet op krediet met co-auteur Pieter Lakeman, is een onderzoek naar de faillissementsgolf van 1980-84. Stop-loss (uitg. Balans, 1986) is een accurate voorspelling van de beurskrach van 1987 ongeveer een jaar tevoren. Ons geld of ons leven,[8] met Bernard van Praag[9] vormde een aanleiding tot een verhoging van de numerus fixus voor de medicijnenstudie met 390 plaatsen.[10][11].
  • In 2005 richtte ze samen met Eisjen Schaaf nonprofit uitgeverij en belangenbehartiger Auteursdomein op.[12] In 2006 ontwierp ze met Eisjen Schaaf en Paul Vitányi de eerste 'hyperroman' op basis van het gelijknamige boek De man met de hoed.[13]
  • Ceci est un oeuf (2015)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.