Halewijnprijs

De Halewijnprijs is een Nederlandse auteursprijs die sinds 1987 wordt uitgereikt aan literair talent dat bredere belangstelling verdient op grond van onweerstaanbaarheid van gepubliceerd werk. De naam verwijst naar het onweerstaanbare uit het lied Heer Halewijn zong een liedekijn.

Halewijnprijs
Uitgereikt doorStichting Kring Halewijn
Land Nederland
LocatieRoermond en sinds 2020 Haarlem
Eerst uitgereikt1987
Officiële website
Portaal    Literatuur

De jury speurt zelfstandig en onafhankelijk naar goede auteurs en beperkt zich niet tot een bepaald literair genre, thematiek of doelgroep, maar wel tot een oorspronkelijk Nederlandstalig oeuvre dat meer dan een debuut omvat. Eens per jaar, in de zogenaamde Heilige Minuut, wisselen juryleden hun individuele speurtochten uit en kiezen in juni uit 40 tot 65 schrijvers zes genomineerden waarna de winnaar op het Halewijnfestijn van het volgend jaar wordt bekend gemaakt.

De uitreiking van de Halewijnprijs (en Reinaerttrofee van de jongerenjury) vindt plaats op de laatste zondag van de maartse boekenweek (gratis reizen!) tijdens het literair Halewijnfestijn. De Stichting Kring Halewijn staat in voor de organisatie en de prijs bestaat uit een geldbedrag en een bronzen kleinplastiek van Dick van Wijk.

Geschiedenis

In 1987 reikte stichting 'Kring 84' onder aanvoering van Rinus Rasenberg de eerste Halewijnprijs uit. Vanaf 1988 werd de prijs voorzien van het predicaat literatuurprijs van de stad Roermond naar de stad waar de jaarlijkse uitreiking plaatsvond tot 2019. In 1994 is de prijs overgedragen aan Pon Kranen die sindsdien garant staat voor de inhoudelijke kwaliteit.

In 2014 lanceerde de juryvoorzitter samen met jongeren, docenten en de Bibliotheek Bibliorura uit Roermond de Halewijnactiviteiten als opmaat naar de jaarlijkse prijsuitreiking. Deze culturele en educatieve activiteiten beogen de liefde voor kunst en literatuur (vooral) bij jongeren te stimuleren en meer aandacht te geven aan alle genomineerden. Sindsdien leest een jongeren-schaduwjury elk jaar mee met de deskundigenjury. De jongeren lezen en beoordelen van alle genomineerde auteurs één werk en kiezen een eigen winnaar. Deze ontvangt de Reinaerttrofee voor 'Beste Boek van genomineerden voor de Halewijnprijs’ op de gezamenlijke prijsuitreiking. Docenten en jonge ambassadeurs van verschillende scholen begeleiden dit ‘Reinaerttrofee-leesproces’. Erevoorzitters van de jaarlijkse Reinaerttrofee-juryvergadering zijn Annette van Herten en Lindy Simons.

Vanaf 2020 zal de gezamenlijke uitreiking van de Halewijnprijs en Reinaerttrofee plaatsvinden in de stad Haarlem. Eerstvolgende prijsuitreiking op zondagmiddag 15 maart 2020 in de Janskerk (N-H Archief), midden in de jarige stad Haarlem.

Laureaten
Jaar Winnaar Laatst verschenen werk tijdens nominatie Reinaerttrofee Nominatie Jury
1987 Jan Huyskens
1988 Ton van Reen Het winterjaar; Thuiskomst
1989 André Janssens Sleepsporen
1990 Rudi Hermans Witte wijven
1991 Halil Gür / Een kind vliegt door de nacht
1992 Nicolette Smabers Chinezen van glas
1993 Arjen Duinker Rode oever en Losse gedichten
1994 Gijs IJlander De lichtval
1995 Huub Beurskens Wilde boomgaard
1996 Allard Schröder Raaf
1997 Laurens Spoor Personen, personages
1998 Arthur Japin De zwarte met het witte hart
1999 Esther Jansma Picknick op de wenteltrap
2000 Adriaan Jaeggi Held van beroep
2001 Pam Emmerik Het bottenpaleis
2002 Tommy Wieringa Alles over Tristan
2003 Paul Hermans Achteruitwaarts vliegen
2004 Esther Gerritsen TussenEenPersoon
2005 Otto de Kat De inscheper
2006 Stijn van der Loo De held Jacob Mulle
2007 Peter Delpeut Het vergeten seizoen
2008 Joke J. Hermsen De liefde dus Margot Vanderstraeten - Mise en Place
2009 Fred Papenhove De hemel is vol zwaluwen
2010 Vrouwkje Tuinman Buurvrouw; Intensive Care
2011 Johan de Boose Bloedgetuigen
2012 Marita de Sterck Niet zonder liefde
2013 Erik Vlaminck Miranda van frituur Miranda; Suikerspin
2014 Pauline van de Ven Lily Dumont Christophe Vekeman - Marie
2015 Peter Drehmanns De brand in alles Auke Hulst - Slaap zacht, Johnny Idaho
2016 Benny Lindelauf Hoe Tortot zijn vissenhart verloor Benny Lindelauf - Hoe Tortot zijn vissenhart verloor[1]
2017 Eva Meijer Het vogelhuis; De soldaat was een dolfijn Christine Otten - We hadden liefde, we hadden wapens[2]
2018 Mathijs Deen[3] Over oude wegen Peter Lenssen - Pleisterplaats Belleville
2019
  • Peter Altena, neerlandicus en docent
  • Annelies Eisinga, literatuurwetenschapper & coach
  • Pon Kranen, voorzitter & algemeen literatuurwetenschapper
  • Philo Offermans, lerarenopleider en neerlandica.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.