Otto Rasch
Emil Otto Rasch (Friedrichsruh, 7 december 1891 - Neurenberg, 1 november 1948) bekleedde verscheidene functies in nazi-Duitsland en was een SS-Brigadeführer en commandant van Einsatzgruppe C tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Otto Rasch
| ||||
 | ||||
Otto Rasch tijdens de Processen van Neurenberg | ||||
| Geboren | 7 december 1891 Friedrichsruh, Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | 1 november 1948 Neurenberg, Geallieerde bezettingszones in Duitsland | |||
| Land/zijde |  .svg.png){kind=small} | |||
| Onderdeel | .svg.png){kind=small}  | |||
| Dienstjaren | 1931 - 1945 | |||
| Rang |   SS-Brigadeführer und Generalmajor der Polizei | |||
| Eenheid |  | |||
| Bevel | Commandant van Einsatzgruppe C | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| Ander werk | Advocaat Burgemeester | |||
| ||||
Otto Rasch werd lid van de NSDAP in 1931 en vervoegde de SS-rangen in 1933. Na de machtsovername van de nationaalsocialisten werd Rasch burgemeester te Radeberg en hoofdburgemeester in Lutherstadt Wittenberg. Toen Rasch zijn villa betaalde met belastinggeld moest hij zijn politieke carrière stopzetten en trad hij toe tot de Sicherheitsdienst (SD). In 1938 werd hij leider van de staatspolitie te Frankfurt en begin 1939 werd hij chef van de veiligheidsdienst (SD) te Praag en chef van de veiligheidspolitie (Sicherheitspolizei, Sipo) te Konigsbergen. Op 31 augustus 1939 nam hij deel aan de overval op de Gleiwitz-zender waar hij de leiding nam over de overval van het boswachtershuis Pietschen, Polen. In de winter van 1939-1940 reorganiseerde hij het concentratiekamp Soldau grondig. Als bevelhebber van Einsatzgruppe C was hij verantwoordelijk voor de massamoord aan het ravijn van Babi Jar, Oekraïne in 1941.
Als onderdeel van de Processen van Neurenberg werd hij na de oorlog berecht in het zogeheten Einsatzgruppen-proces. De rechtsgang tegen hem werd gestaakt omdat hij de ziekte van Parkinson kreeg; eind 1948 overleed hij.
Militaire loopbaan
- SS-Brigadeführer und Generalmajor der Polizei: 14 december 1940[1]
- SS-Oberführer:[1]
- SS-Standartenführer:[1]
- SS-Obersturmbannführer:[1]
- SS-Sturmbannführer:[1]
- SS-Hauptsturmführer: 30 april 1937[2][1]
- SS-Obersturmführer: 9 november 1936[3][1]
- SS-Untersturmführer: 1 juli 1936[3][1]
Decoraties
- IJzeren Kruis 1914, 1e en 2e klasse[2][1]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e en 2e klasse[1]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 2e klasse met Zwaarden[1]
- Erekruis voor de Wereldoorlog[2][1]
- Landesorden[2][1]
- Sportinsigne van de SA in brons[3][1]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[1]
- SS-Ehrenring[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |