Ostwaldproces

Het Ostwaldproces is een industrieel toegepast proces voor de bereiding van salpeterzuur uit ammoniak met behulp van een platina-katalysator. Het proces werd omstreeks 1906 ontwikkeld door Wilhelm Ostwald, die in 1909 de Nobelprijs voor de Scheikunde ontving.

Het Ostwaldproces

Procesbeschrijving

Het Ostwaldproces bestaat uit de volgende stappen:

De eerste stap betreft de oxidatie van ammoniak met behulp van een platina-katalysator:

\mathrm {4\ NH_{3}\ +\ 5\ O_{2}\ \longrightarrow \ 4\ NO\ +\ 6\ H_{2}O}

Stikstofmonoxide wordt in de tweede stap afgekoeld en verder geoxideerd tot stikstofdioxide:

\mathrm {2\ NO\ +\ O_{2}\ \longrightarrow \ 2\ NO_{2}}

\mathrm {3\ NO_{2}\ +\ H_{2}O\ \longrightarrow \ 2\ HNO_{3}\ +\ NO}

Het stikstofmonoxide dat in de laatste stap vrijgesteld wordt, wordt opnieuw in de tweede stap ingebracht.

Het Ostwaldproces is de efficiëntere opvolger van het energetisch ongunstige Birkeland-Eydeproces voor salpeterzuurproductie.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.