Operatie Wellhit

De hoofdaanval verliep volgens plan. Tijdens beide aanvallen werd de infanterie vervoerd in Kangoeroes (tank die omgebouwd was om personen te vervoeren).

De drie belangrijkste Duitse artilleriepunten werden aangevallen. De 8e brigade veroverde Rupembert, inclusief de intact zijnde radioinstallatie.[11] Mont Lambert was in defensief opzicht het sleutelpunt bij de verdediging van Boulogne-sur-Mer. De 9e brigade baande zich een pad door het mijnenveld dat hier lag. Hierdoor was bij zonsondergang het grootste gedeelte van Mont Lambert in Canadese handen.[13] La Tresorerie bleek moeilijker dan aanvankelijk gedacht. De aanval werd belemmerd door een mijnenveld, maar hun artillerie kon de hoofdaanval niet verhinderen.[11]

De artillerie van La Tresorerie werden veroverd door regimenten van de 8e brigade, waarop de opmars in de buitenwijken en de heuvels ten noorden van het centrum volgde.[14]

Om 11 uur bezette de 9e brigade Mont Lambert in zijn geheel. De Duitse generaal Heim geloofde dat als Mont Lambert zou vallen dat de verdediging van de haven onmogelijk zou zijn.[13] Ondertussen trokken de Canadezen op tot voorbij Saint-Martin tot aan de citadel. Dit gebied was een belangrijk punt boven de haven, deze was ommuurd. Tijdens de voorbereidingen voor de aanval op de citadel, opende een Franse burger een voor de Duitsers onbekende doorgang. Hiermee werd een peloton voorbij de muren gebracht. Op datzelfde moment schoot een tank de poort stuk om de Duitsers tot overgave te dwingen.[14]

In het stadscentrum trokken de geallieerden op langs de rivier. De Duitsers hadden de bruggen opgeblazen. Nadat beide zijden van de Liane in handen van de Canadezen was, werd 's nachts een brug gerepareerd, om zo transport van materiaal mogelijk te maken.[15]

Eens over de Liane, verplaatste de 9e brigade zich aan de zuidzijde van de oever en bevrijdde de voorstad Outreau. De 9e brigade werd van op een versterkte positie boven op het schiereiland zwaar onder vuur genomen. Door een goede coördinatie tussen de infanterie en spervuur was het mogelijk om de versterkte positie in te nemen.[16]

De reservedivisies voerde een succesvolle aanval uit op Herquelingue in de nacht van 18 op 19 september. Aldaar zat een grote groep Duitsers verscholen in de tunnels onder de fortificaties. Zij werden pas ontdekt, nadat zij zichzelf verraden hadden.[16] Het sterk verdedigde Fort de la Crèche werd aangevallen door de 8e brigade.

De Canadezen veroverde stroomopwaarts van de Liande Saint-Étienne-au-Mont. Vervolgens trokken ze het schiereiland op om daar de kustverdediging van Nocquet, Ningles en Le Portel in te nemen. Een deel scheidde zich af, staken de Liane over en vielen de Duitsers aan vanaf de zuidflank.[16]

De bevrijding van Wimille in het noorden volgde later die dag.[16]

Aan de noordzijde volgde de aanval op Wimereux. Hierbij werd geen artillerie gebruikt om zo het risico op burgerslachtoffers te minimaliseren.[12] Acties tegen Fort de la Crèche dat bestond uit verkenningspatrouilles. Deze ondervonden hevige weerstand, maar een aanval van bommenwerpers van het 2e groep van de RAF zorgde ervoor dat het moraal bij de Duitse verdediging gebroken werd.[17]

Wimereux werd bevrijd tot opluchting van de plaatselijke bevolking.[12] De gedemoraliseerde Duitse troepen van Fort de la Crèche gaven zich over na een kortstondige actie en bombardementen iets voor 8 uur in de morgen.[17][18] Heel de noordelijke regio van Boulogne-sur-Mer was nu in Canadese handen.

De laatste grote weerstand werd geboden op de forten bij Le Portel op het schiereiland van Outreau. Er werd een ultimatum tot overgave gesteld. Net voordat het ultimatum zou verstrijken, marcheerde het garnizoen van het noordelijke fort uit het fort en gaf zich over. Hierdoor was enkel het zuidelijke fort in Duitse handen, waar generaal Heim zijn hoofdkwartier had ingericht. Er werd een aanval ingezet met gepantserde voertuigen en vlammenwerpers. Hierdoor werd de Duitse artillerie uitgeschakeld. Er kwam een staakt-het-vuren tot stand in de middag, waar Heim kort erna werd gevangengenomen.[17]

Op de golfbreker van de haven bevond zich nog een eenzame Duitse schutter die bleef vuren totdat Heim het bevel gaf om zich over te geven.[17]