Ooievaars

Ooievaars zijn een groep grote vogels met lange poten en een lange hals. Zij hebben een lange, rechte en stevige snavel. Ze hebben vrij korte tenen die aan de basis enigszins gewebd zijn. Zij hebben enige kenmerken gemeen met de Gieren van de Nieuwe Wereld (Cathartidae), onder andere dat ze bij dreigende oververhitting hun poten met vloeibare uitwerpselen bedekken om zo door verdamping warmte te verliezen (urohidrosis). Zij hebben een statige manier van lopen en in tegenstelling tot de reigers vliegen ze met gestrekte hals. Zij zweven vaak groepsgewijs op de thermiek rond, soms tot grote hoogte.

Ooievaars houden van drassige gebieden en eten insecten, muizen, mollen, kleine reptielen, amfibieën en andere waterbewoners, hoewel sommigen ook aaseters zijn. Ze hebben geen roep omdat er spieren in hun keel ontbreken en gebruiken daarom snavelgeklepper om te communiceren. De vogels zijn monogaam.

De oudste fossiele vertegenwoordiger van de groep is uit het vroege Oligoceen van het Fayyum in Egypte en draagt de naam Palaeoephippiorhynchus dietrichi.

De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:

• Anastomus Bonnaterre, 1791
• Ciconia Brisson, 1760
• Ephippiorhynchus Bonaparte, 1855
• Jabiru Hellmayr, 1906
• Leptoptilos Lesson, 1831
• Mycteria Linnaeus, 1758

• 
  Indische nimmerzat
• 
  Indische gaper
• 
  Zwarthalsooievaar

De ooievaar is vooral ook bekend door het feit als symbool van de brenger van baby's en ook nog door het fenomeen van de vogeltrek, die het eerst bij deze vogels is onderzocht.