Stekelstaartkangoeroes
Stekelstaartkangoeroes (Onychogalea) vormen een geslacht van kangoeroes dat voorkomt in de droge delen van Australië.
Stekelstaartkangoeroes | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Teugelstekelstaartkangoeroe (Onychogalea fraenata) | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Geslacht | ||||||||||||
Onychogalea J.E. Gray, 1841 | ||||||||||||
Typesoort | ||||||||||||
Macropus unguifer Gould, 1841 | ||||||||||||
Afbeeldingen Stekelstaartkangoeroes op | ||||||||||||
Stekelstaartkangoeroes op | ||||||||||||
|
Kenmerken
Het belangrijkste onderscheidende kenmerk is de aanwezigheid van een stekel in de vacht van de staart. Het zijn kleine kangoeroes met witte strepen op de wangen en heupen en grote oren.
Leefwijze
Ze zijn solitair en 's nachts actief. Overdag slapen ze in een leger in dichte vegetatie. Ze eten planten als gras en kruiden.
Soorten
Er zijn drie soorten:
- Teugelstekelstaartkangoeroe (Onychogalea fraenata) (vroeger in de binnenlanden van Zuidoost-Queensland tot Noordwest-Victoria; nu uitgestorven behalve in Queensland)
- Zuidelijke stekelstaartkangoeroe (Onychogalea lunata) (uitgestorven; vroeger in de binnenlanden van Australië)
- Noordelijke stekelstaartkangoeroe (Onychogalea unguifera) (droge delen van het noorden van Australië)
Literatuur
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.