Ome Joop's Tour
Ome Joop's Tour is de jaarlijkse Arnhemse jeugdronde door Nederland, een fietstour van tien dagen voor jongens en meisjes in de leeftijd vanaf 10 jaar. Voorwaarde is dat het kind nog op de basisschool zit en verder geen vakantiemogelijkheid heeft. Er wordt geen onderscheid gemaakt ten aanzien van afkomst, godsdienst, nationaliteit, of anderszins. Naast de gezelligheid wordt ook aan wedstrijdjes gedaan: sprints, heel langzaam fietsen en behendigheidsritten. Hiermee zijn - net als in de Tour de France - heuse truien te verdienen. Anno 2013 haalden er zo'n 142 kinderen de eindstreep. Ieder jaar zijn er veel meer aanmeldingen dan dat er plaats is. Kinderen in het bezit van een Arnhem Card zijn gegarandeerd van deelname.
Ome Joop's Tour
| ||||
 | ||||
| Lokale naam | Ome Joop's Tour | |||
| Bijnaam | Tour de Frats | |||
| Regio | Nederland | |||
| Periode | Juli | |||
| Type | Fietsvakantie | |||
| Geschiedenis | ||||
| Eerste editie | 1950 | |||
| Aantal edities | 67 (2017) | |||
| ||||
In 2017 vond de 67ste Tour plaats.
De geschiedenis
De naam
In de tijd verandert de toer een aantal keren van naam:
- Tour der Verenigde Naties (om verbroedering tussen mensen te symboliseren)
- Tour de Frats (afgeleid van de Tour de France).
- vanaf 1986 Ome Joop's Tour.
De aanleiding
Na de Tweede Wereldoorlog is er in Arnhem nog veel armoede, de wederopbouw van de stad kost veel energie en vooral geld. Kinderen hebben niet veel andere mogelijkheden dan op straat te spelen. In die periode neemt Joop Legerstee in samenwerking met politieagent Van Veldhoven het initiatief voor straatvoetbal op de 'Ronde Weide' in Park Sonsbeek. De kinderen waren daar zo enthousiast over en de animo was zo groot, dat het straatvoetbaltoernooi werd uitgebreid tot de 'olympische Spelen' met hardlopen, hoogspringen, touwtrekken, enzovoort. De prijsuitreiking kreeg een officieel tintje. De winnaars mochten op het 'schavotje' staan en werden gehuldigd. Uit deze straatolympiade, sporttoernooien en buurtactiviteiten groeit de wielerronde, aanvankelijk alleen in de omgeving. De routes die de kinderen tegenwoordig afleggen zijn danig veranderd en uitgebreid. Die eerste keer gingen niet minder dan zestig kinderen met de Tour mee.[1]
De organisatie
In de organisatie en voorbereidingen zijn z'n tien mensen actief, in de uitvoering zon vijftig tot zestig vrijwilligers, er worden ook tal van activiteiten na het fietsen georganiseerd. Vaste prik is het bezoek aan de Efteling in Kaatsheuvel. De drijvende kracht is vooral Marcel Legerstee, zoon van de oprichter van deze fietsvakantie voor kinderen. De beschermheer van Ome Joop's tour is R. van der Zijl, directeur van de Efteling.
Het materiaal
De ervaring heeft geleerd dat veel kinderen op fietsen rijden die technisch niet in orde zijn. De organisatie heeft ervaren dat gemiddeld drie fietsen op de vier in onveilige staat zijn en één fiets op die drie beschouwd worden als gevaarlijk. De fietsen worden dus eerst gekeurd. Daarbij wordt gelijk gebruikgemaakt van de gelegenheid de kinderen voorlichting te geven over het zelf regelmatig nazien en onderhouden van de eigen fiets. Vlak na de Tweede Wereldoorlog had nog niet iedereen een passende fiets, ze werden op de groei gekocht. Zo nodig werden ze op de lengte van de kinderen aangepast door houten blokken op de pedalen te monteren.
De ronde
Ploegen van (meestal) zes ‘renners’ gaan gekleed in het tenue van een sponsor. Net als bij professionele wielerteams. Dankzij sponsorgelden kunnen de kinderen voor een minimale bijdrage deelnemen aan deze fietsvakantie. Achter de wielerploegen rijden de nodige materiaalwagens en andere belangrijke wagens. Met in hun kielzog een karavaan van de begeleiders en de kinderen. De materiaalwagens en die andere belangrijke wagens bestaan uit o.a. Radio "de Vette Ketting", De EHBO-wagen, de Motoragenten, "De Bezemwagen" en ook nog de tourbus die de kinderen die afgevallen zijn opvangt, dat zijn de wagens die tijdens het rijden het meest actief zijn naast de Jurywagens en de Promowagen. Er zijn ook zeer belangrijke wagens die tijdens het rijden weinig tot geen functie hebben zoals bijvoorbeeld de Plasbus, de Fouragewagen maar die rijden nog wel mee naar de stops om de kinderen te kunnen voorzien van eten en drinken, en de plasbus is voor de kinderen dat ze daar hun behoefde in kunnen doen. De wagens die meteen doorrijden naar de volgende sporthal zijn de bagage-vrachtwagens die daar de spullen van de kinderen en de vrijwilligers alvast klaarzetten en de sporthal voorbereiden op de komst van de kinderen en overige vrijwilligers.
Onderscheiding
Voor het vele werk dat hij voor de kinderen verzet werd Marcel Legerstee op 29 april 2006 onderscheiden. Hij werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
