Olivier de Clippele

Olivier de Clippele (Ukkel, 13 april 1959) is een Belgisch politicus en voormalig senator.

Olivier de Clippele
Volledige naamOlivier de Clippele
GeborenUkkel, 13 april 1959
Kieskring Brussel-Hoofdstad
Regio Brussel
Franse Gemeenschap
Land België
FunctieNotaris
Politicus
Partij1994 - 2000: PSC
2000 - heden: MR
Website
Portaal    Politiek

Levensloop

De Clippele, getrouwd, twee kinderen, is licentiaat in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven en licentiaat notariaat aan de VUB. Hij is reserveofficier bij de Ardeense Jagers. Hij werd beroepshalve notaris.

In Elsene werd hij in 1994 verkozen tot PSC-gemeenteraadslid. Bij volgende verkiezingen was hij aangesloten bij de MR en werd in 2006 schepen voor financiën. Begin 2012 werden hem in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen zijn bevoegdheden ontnomen wegens een conflict betreffende de uitvoering van het meerjarig investeringsplan met de hergroepering van de gemeentediensten in een nieuw gemeentehuis. Bij de verkiezingen van oktober 2012 organiseerde hij een dissidente lijst, in kartel met het FDF. In april 2013 keerde hij naar de lokale MR terug. Hij bleef gemeenteraadslid van Elsene tot in 2017, toen hij naar Brussel verhuisde.[1] Hij kwam er in 2018 op bij de gemeenteraadsverkiezingen, maar werd niet verkozen. In januari 2019 werd hij alsnog gemeenteraadslid van Brussel.[2]

Hij werd verkozen tot MR-lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, een functie die hij van 1999 tot 2019 uitoefende. Hij was van 1999 tot 2009 tevens lid van het Parlement van de Franse Gemeenschap. Tijdens de periode 1999-2003 was hij gemeenschapssenator. Hij was de auteur van twee wetten die de fiscale regels hebben versoepeld. Bovendien was hij verslaggever van tachtig ontwerpen met betrekking tot de fiscale hervorming. Bij de verkiezingen van 2019 was De Clippele kandidaat voor de Kamer van volksvertegenwoordigers, maar hij raakte niet verkozen.

De Clippele is ridder van de Orde van Malta en van de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem.

Hij werd verder voorzitter van het Nationaal Syndicaat van eigenaars, stichtend lid van de Groep Coudenberg en van B Plus, coördinator van de petitie 'Successierechten', voorzitter van de kerkfabriek van de Sint-Bonifaciuskerk in Elsene, actief lid van het sociaal netwerk van de Marollen, organisator van twee colloquia over de eenzaamheid en bestuurder van een centrum voor sociale reclassering door werk.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.