Notomys

Soorten van dit geslacht hebben lange achtervoeten, die gebruikt worden om te springen, en een lange staart, meestal met een borstel op de punt. Hun rug is oranje tot grijs, de buik meestal wit. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 160 mm, de staartlengte 120 tot 205 mm, de achtervoetlengte 30 tot 45 mm, de oorlengte 22 tot 35 mm en het gewicht 25 tot ongeveer 100 gram. Alle soorten hebben 0+2=4 mammae.

Deze soort komt voor in de binnenlanden van Australië.

Hoewel ze een grote gelijkenis vertonen met bijvoorbeeld jerboa's en wangzakmuizen zijn ze zeer nauw verwant aan de algemene "Australische muizen" van het geslacht Pseudomys.

Er zijn ongeveer tien soorten:

• Australische springmuis (Notomys alexis) (binnenlanden van Australië)
• Notomys amplus (Zuidoost-Noordelijk Territorium en Zuidoost-Zuid-Australië) (uitgestorven)
• Notomys aquilo (uiterste noorden van Noordelijk Territorium en nabijgelegen eilanden)
• Bruine Australische springmuis (Notomys cervinus) (Zuidoost-Noordelijk Territorium, Zuidwest-Queensland en Noordoost-Zuid-Australië; vroeger was de verspreiding in Zuid-Australië groter)
• Notomys fuscus (Zuidwest-Queensland en Noordoost-Zuid-Australië; vroeger ook in Zuidoost-Noordelijk Territorium en een grotere verspreiding in Zuid-Australië)
• Notomys longicaudatus (West-Australië tot Midden-Queensland en Noordwest-Nieuw-Zuid-Wales) (uitgestorven)
• Notomys macrotis (Zuidwest-Zuid-Australië) (uitgestorven)
• Notomys mitchellii (Zuid-West-Australië tot Noordwest-Victoria)
• Notomys mordax (Zuidoost-Queensland) (uitgestorven)

Er is nog een onbeschreven soort in de Flinders Range in het zuidoosten van Zuid-Australië, waarvan alleen overblijfselen uit uilenballen bekend zijn.

• Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press.
• Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. In Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). 2005. Mammal Species of the World. 3rd ed.