Noorwegen in 1814

1814 was een scharnierjaar in de geschiedenis van Noorwegen. Bij de start van het jaar werd Noorwegen, toen nog in een unie met het Koninkrijk Denemarken, onderworpen aan een zeeblokkade door de koning van Zweden. In mei 1814 verklaarde een grondwettelijke conventie Noorwegen tot een onafhankelijk koninkrijk. Tegen het einde van het jaar had het Noorse parlement ingestemd om samen met Zweden een personele unie onder de Zweedse koning te vormen. Hoewel de Noorse nationalistische ambitie van een volledig onafhankelijk Noorwegen pas in 1905 zou worden gerealiseerd, was de crisis van 1814 een belangrijk keerpunt in de Noorse geschiedenis.

Kongeriget Norge
Niet-erkende staat
  1814  1814  
Motto
Koninklijk: Gud og fædrelandet
("God en het vaderland")
Eidsvoll oath: Enige og troe, indtil Dovre falder
("Verenigd en trouw tot de bergen van Dovre afbrokkelen")
Kaart
Algemene gegevens
HoofdstadChristiania
Bevolking885.000
TalenDeens, Noors en Samisch
Religie(s)Lutheranisme
VolksliedNorges Skaal ("Toost van Noorwegen")
MunteenheidNoorse rigsdaler
Regering
RegeringsvormConstitutionele monarchie
DynastieHuis Oldenburg
StaatshoofdKoning Christiaan Frederik

Het jaar bevat het verhaal van twee ambitieuze toekomstige Scandinavische koningen, die beiden hoopten om Zweden, Denemarken en Noorwegen aan het einde van de Napoleontische periode onder één troon te verenigen. Het Noorse volk en hun leiders bevonden zich in dit krachtenveld. Door in te spelen op de rivaliteit tussen Denemarken en Zweden slaagden de Noren erin voor zich een zekere mate van zelfbeschikking te verwerven.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.