Nimbacinus richi

Nimbacinus richi; Fossiel voorkomen: Midden-Mioceen
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
Orde:	Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:	Thylacinidae (Buidelwolven)
Geslacht:	Nimbacinus
	Soort
	Nimbacinus richi; Murray & Megirian, 2000
	Nimbacinus richi op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Zoogdieren

Nimbacinus richi is een uitgestorven buidelwolf die in het Mioceen op het Australische continent leefde.

Fossiele vondsten

Fossielen van Nimbacinus richi zijn gevonden in de Camfield Beds bij Bullock Creek in het Noordelijk Territorium en dateren uit het Midden-Mioceen. Het holotype van Nimbacinus richi is een complete onderkaak met valse kiezen en kiezen. Daarnaast zijn gedeeltelijke onderkaken met kiezen gevonden.[1]

Kenmerken

Nimbacinus richi had een geschat gewicht van 5 kg.[2]

Verwantschap

De verwante Nimbacinus dicksoni leefde in het Vroeg-Mioceen en is een van de best bekende fossiele buidelwolven.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Two new genera and three new species of Thylacinidae (Marsupialia) from the Miocene of the Northern Territory, Australia. PF Murray & D Megirian. Beagle: Records of the Museums and Art Galleries of the Northern Territory (2000).
(en) Maximucinus muirheadae, gen. et sp. nov. (Thylacinidae : Marsupialia), from the Miocene of Riversleigh, north-western Queensland, with estimates of body weights for fossil thylacinids. S. Wroe. Australian Journal of Zoology (2002).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (en) Two new genera and three new species of Thylacinidae (Marsupialia) from the Miocene of the Northern Territory, Australia. PF Murray & D Megirian. Beagle: Records of the Museums and Art Galleries of the Northern Territory (2000).

[2] (en) Maximucinus muirheadae, gen. et sp. nov. (Thylacinidae : Marsupialia), from the Miocene of Riversleigh, north-western Queensland, with estimates of body weights for fossil thylacinids. S. Wroe. Australian Journal of Zoology (2002).