Nigel Bruce

Bruce was de tweede zoon van Sir William Waller Bruce, 10e Baronet (1856–1912) en diens vrouw Angelica, dochter van Generaal George Selby. Hij werd geboren in Ensenada, Mexico, tijdens een vakantie van zijn ouders aldaar. Hij volgde zijn opleiding aan The Grange, Stevenage, en Abingdon School, Berkshire. In 1914, tijdens de Eerste Wereldoorlog, diende hij in Frankrijk als luitenant van het 10e Service Battalion - Somerset Light Infantry, en de Honourable Artillery Company. Hij raakte in 1915 zwaargewond tijdens een gevecht bij Cambrai. Hij kreeg bij dit gevecht elf kogels in zijn linkerbeen geschoten, en bracht de rest van de oorlog door in een rolstoel.

Zijn acteercarrière begon met een toneelvoorstelling in het Comedy Theatre op 12 mei 1920. In oktober dat jaar ging hij naar Canada als toneelmanager voor Henry V. Esmond en Eva Moore. Hij speelde tevens "Montague Jordan" in Eliza Comes to Stay. Bij zijn terugkeer in Engeland vertolkte hij deze rol nog een tijdje in een tourneeversie van het toneelstuk. Bruce kreeg de smaak te pakken, en speelde in nog een aantal toneelstukken. Via deze toneelstukken stroomde hij door naar rollen in stomme films.

In 1934 verhuisde hij naar Hollywood om zijn filmcarrière daar voort te zetten. Hij speelde in zijn films met name opgeblazen, ietwat verwarde, heren.

De rol waarmee hij het bekendst is geworden bij het grote publiek, is die van John H. Watson. Tussen 1939 en 1946 vertolkte hij deze rol in veertien films en meer dan 200 hoorspellen. Hij vormde in deze films een vast duo met zijn vriend Basil Rathbone, die de rol van Sherlock Holmes vertolkte. Ondanks dat Bruce kritiek kreeg dat zijn versie van Watson duidelijk minder slim en competent was dan de boekversie, werd hij toch door veel fans gezien als de enige echte Watson. Aan de filmreeks kwam een einde toen producer-regisseur Roy William Neill in 1946 stierf.

Bruce, onder vrienden ook bekend als "Willie", was een vooraanstaand lid van de Britse filmkolonie in Los Angeles. Hij was tevens voorzitter van de (voornamelijk Britse) Hollywood Cricket Club. Ondanks zijn lange verblijf in de Verenigde Staten, behield hij zijn Britse nationaliteit.

Bruce schreef een autobiografie, getiteld Games, Gossip and Greasepaint, welke nooit werd gepubliceerd. Wel zijn stukken ervan later verwerkt in exemplaren van het Sherlock Holmes Journal.

Bruce stierf in 1953 op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. Hij werd gecremeerd, en zijn as opgeslagen in een kluis in de Chapel of the Pines Crematory in Los Angeles. Zijn laatste film, World for Ransom, werd postuum uitgebracht in 1954.

• (en)  Nigel Bruce in de Internet Movie Database

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Nigel Bruce op Wikimedia Commons.